sobota,
Ezechiel Łoś
Ezechiel Łoś był żołnierzem Wojska Polskiego II RP, oficerem Armii Krajowej, cichociemnym.
Urodził się 23 kwietnia 1900 roku w Zaśnieszkowie na Kresach Wschodnich. Ukończył sześć klas gimnazjum w Równem. Zajmował się pszczelarstwem. W latach 1921–1923 odbył służbę wojskową. Był żołnierzem 44 pułku Strzelców Kresowych. W 1925 roku powrócił do służby w swojej jednostce jako podoficer zawodowy. W 1934 roku zdał eksternistycznie maturę. Podjął pracę jako urzędnik cywilny administracji wojskowej w Krzemieńcu.
W 1939 roku pracował w Państwowej Komisji Uzupełnień w Krzemieńcu. 19 września przekroczył granicę z Węgrami i został internowany. Zdołał uciec i przedostać się do Francji. Początkowo pracował w Komendzie Uzupełnień, później został przeniesiony do 7 Pułku Piechoty 3 Dywizji Piechoty. Po kampanii francuskiej trafił do Wielkiej Brytanii. Otrzymał przydział do Batalionu Strzelców 1 Samodzielnej Brygady Strzelców. Był szefem kancelarii. W latach 1941-1942 uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty i Kawalerii Zmotoryzowanej w Dundee.
Zgłosił się do służby w kraju. Przeszedł szkolenie dywersyjne. W nocy z 15 na 16 marca 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Attic” został przerzucony do okupowanej Polski. Początkowo otrzymał przydział do Kedywu Obszaru Białystok Armii Krajowej. Latem 1943 roku skierowano go do Ośrodka Stołpce Obwodu Baranowicze w Okręgu Nowogródek. 15 sierpnia 1943 roku został dowódcą kompanii partyzanckiego Zgrupowania Stołpeckiego. Uczestniczył w wielu akcjach bojowych.
1 grudnia 1943 roku podstępnie zwabiony na rzekomą odprawę został aresztowany przez sowieckich partyzantów. Był przetrzymywany i przesłuchiwany w sowieckich bazach w głębi Puszczy Nalibockiej. Nocą z 13 na 14 stycznia 1944 roku został wywieziony drogą powietrzną na drugą stronę frontu. Początkowo osadzono go na moskiewskiej Łubiance. Ostatecznie trafił do sowieckiego łagru. W 1947 roku podjął próbę ucieczki. Dotarł pociągiem do Leningradu, gdzie został schwytany. Pod koniec 1947 roku powrócił do Polski.
Jako były żołnierz Armii Krajowej nie mógł znaleźć pracy. Zatrudnił się w przetwórni ryb na Helu. Później pracował jako księgowy w kilku przedsiębiorstwach. Od 1954 roku mieszkał w Brzegu na Dolnym Śląsku. Mimo inwigilacji przez komunistyczne służby utrzymywał kontakty z kolegami z AK. Zmarł 7 sierpnia 1988 roku w Brzegu.
