środa,
Bronisław Grun
Bronisław Grun urodził się 22 maja 1912 roku w Szuszczewie. Ukończył Państwowe Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku. W 1932 roku zdał egzamin dojrzałości. Odbył służbę wojskową jako słuchacz dywizyjnego kursu podchorążych rezerwy w wileńskim 5 Pułku Piechoty Legionów. Rozpoczął studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Do wybuchu drugiej wojny światowej zaliczył trzy lata studiów.
Podczas kampanii wrześniowej nie został zmobilizowany. Przedostał się na Węgry i został internowany. Po ucieczce, na początku 1940 roku dotarł do Francji. Otrzymał przydział do 4 Dywizji Piechoty. Po klęsce Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w 5 Brygadzie Kadrowej Strzelców, a następnie w Brygadzie Szkolnej. Zgłosił się do służby w kraju. Przeszedł szkolenie w zakresie dywersji.
W nocy z 25 na 26 stycznia 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Screwdriver” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim w kraju lądowali porucznik Władysław Miciek „Młot”, porucznik Mieczysław Kwarciński „Ziut”, podporucznik Stanisław Łuczkiewicz „Sęp”. Po standardowej aklimatyzacji otrzymał przydział do Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej. Był oficerem dyspozycyjnym Ośrodka Dyspozycyjnego „Motor 30”. Wykładał w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agrikola”. Po powstaniu batalionu „Zośka” objął obowiązki zastępcy dowódcy w tej jednostce.
Uczestniczył w wielu akcjach bojowych. Najbardziej znana z nich to akcja „Góral”, w której pozyskano na potrzeby podziemia ponad sto milionów złotych. Dowodził akcją „Polowanie”, podczas której żołnierze Armii Krajowej podjęli nieudaną próbę zamachu na gubernatora dystryktu warszawskiego Ludwiga Fischera.
Wybuch powstania warszawskiego zastał go na Pradze, nie zdołał dotrzeć do swojego oddziału po drugiej stronie Wisły. Po zakończeniu wojny przedostał się do Wielkiej Brytanii. Zdobył tytuł inżyniera górnictwa w Camborne School of Mines. Podjął pracę w Republice Południowej Afryki. Zmarł 30 listopada 1989 roku w Johannesburgu.
