piątek,
Skrzydło delta
Odmiana skrzydła o obrysie trójkąta nazywana jest skrzydłem delta. Nazwa pochodzi od greckiej litery delta (Δ), której kształt przypomina trójkąt. Skrzydła tego typu mają dobre właściwości przy prędkościach ponaddźwiękowych. Pierwszy samolot ze skrzydłem delta zaprojektował niemiecki inżynier Alexander Lippisch w czasach III Rzeszy. Po wojnie przesiedlono go do Stanów Zjednoczonych, gdzie powstały kolejne takie konstrukcje. Skrzydło delta jest powszechnie stosowane w samolotach odrzutowych.
Trudno w to uwierzyć, ale pomysłodawcą skrzydła delta był siedemnastowieczny teoretyk artylerii Kazimierz Siemienowicz. W swoim dziele życia opublikowanym w 1650 roku w Amsterdamie pod tytułem „Artis Magnae Artilleriae pars prima” (Wielkiej sztuki artylerii część pierwsza) zawarł omówienie nie tylko ówczesnych technologii, ale także własne pomysły na konstruowanie broni. Wyprzedając epokę, zaproponował nowatorską broń rakietową, w tym rakiety ze statecznikami typu delta i rakiety wielostopniowe. Pierwsze wystrzelone w kosmos rakiety były zgodne z ideą rakiet wielostopniowych Siemienowicza. Jego dzieło było podstawowym podręcznikiem artylerii w Europie przez dwieście lat.
Przynależność etniczna Siemienowicza stanowi przedmiot sporu historyków polskich, litewskich i białoruskich. Współcześnie trudno przeprowadzić jednoznaczny dowód. Pewne jest, że był poddanym króla Władysława IV Wazy. Brał udział w oblężeniu Białej w 1634 oraz przygotowaniach do wyprawy przeciwko Chmielnickiemu.
Kazimierz Siemienowicz herbu Ostoja urodził się około roku 1600 niedaleko Rosieni na Żmudzi. Był uczniem Akademii Wileńskiej. Miał szerokie wykształcenie humanistyczne. Znał kilka języków. Kształcił się także w Niderlandach wysłany tam przez króla Władysława IV. Służył w wojskach Rzeczypospolitej Obojga Narodów jako inżynier artylerii. Zmarł po 1651 roku.
