sobota,
Rosa Parks w walce z rasizmem
Według obowiązujących w 1955 roku w stanie Alabama (USA) przepisów prawa w autobusach komunikacji miejskiej kilka pierwszych rzędów siedzeń było zarezerwowanych dla białych pasażerów. Czarnoskórzy mogli korzystać wyłącznie z pozostałych miejsc. Funkcjonowała także zasada, że w razie potrzeby czarnoskórzy powinni ustąpić miejsca białym osobom.
1 grudnia 1955 roku w Montgomery kierowca autobusu nakazał zwolnić miejsce w pierwszym rzędzie przeznaczonym dla czarnoskórych, aby mogli zająć je biali pasażerowie. Rosa Parks jako jedyna z czterech osób odmówiła wykonania polecenia. Kierowca wezwał policję. Czarnoskóra Parks została aresztowana. Skontaktowała się telefonicznie ze swoim mężem i już tego samego dnia wieczorem opuściła areszt za kaucją.
5 grudnia 1955 roku odbyła się rozprawa sądowa, na której Rosa Parks została uznana za winną naruszenia przepisów dotyczących segregacji rasowej. Ukarano ją grzywną w wysokości 10 dolarów i obciążono kosztami sądowymi (cztery dolary). Parks odmówiła zapłacenia i odwołała się od wyroku do sądu obwodowego. Dodatkowym efektem całej awantury była utrata pracy przez Parks i jej męża oraz liczne pogróżki.
Sprawa dotarła w końcu do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Sąd w wyroku z 13 listopada 1956 roku uznał przepisy wprowadzające segregację rasową w autobusach za niekonstytucyjne.
W dniu pierwszej rozprawy, w szkołach dla czarnoskórych mieszkańców Montgomery rozdano około 35 tysięcy ulotek zachęcających do bojkotu autobusów miejskich. Akcja odniosła duży sukces, organizatorzy protestu postanowili utworzyć związek Montgomery Improvement Association, którego przewodniczącym został Martin Luther King. Bojkot autobusów miejskich stosowany przez czarnoskórych mieszkańców trwał łącznie 381 dni, do 20 grudnia 1956 roku – dnia po dostarczeniu pisemnego wyroku Sądu Najwyższego w sprawie Parks.
Sprawa Parks była nagłośniona na całym świecie. Protesty czarnoskórych przeciwko segregacji rasowej rozprzestrzeniły się w całym kraju. Rosa Parks nazywana jest „matką ruchu praw obywatelskich”.
