środa,
Pierwszy smartfon
23 listopada 1992 roku na prestiżowych targach technologicznych COMDEX w Las Vegas firma IBM zaprezentowała prototyp przenośnego komputera z funkcją wykonywania połączeń głosowych.
Prototyp miał nazwę kodową „Angler”. Użytkownik mógł używać go jako telefon i fax, wysyłać za jego pomocą wiadomości e-mail, oglądać strony internetowe. Dostępne były aplikacje, m.in. kalendarz, książkę adresową, notatnik, mapy, gry. Do obsługi urządzenia wymagany był rysik. Głównym połączenia komputera i telefonu pomysłodawcą był Frank J. Canova. Uczestnicy targów COMDEX byli zafascynowani nowym urządzeniem z firmy IBM. Doniesienia o wspaniałym wynalazku pojawiły się na pierwszych stronach amerykańskich gazet.
Zaprojektowane przez IBM urządzenie na podstawie kontraktu produkowała firma Mitsubishi Electric. Przed premierą rynkową produkt otrzymał nazwę „Simon Personal Communicator”. 16 sierpnia 1994 roku urządzenie trafiło na rynek. Nazwa „smartfon” jeszcze nie istniała, przez pewien czas funkcjonowało określenie Palmofon (PDA Phone, Palm Phone) oznaczające palmtop ze wbudowanym modułem telefonicznym.
Simon był sprzedawany w Stanach Zjednoczonych przez operatora sieci komórkowej BellSouth Cellular Corp. w latach 1994–1995. Sprzedano pięćdziesiąt tysięcy sztuk. Ze względu na funkcje i możliwości urządzenie uważane jest za pierwszego smartfona na świecie.
Simon pracował pod kontrolą systemu operacyjnego ROM-DOS. Możliwe było wgrywanie programów innych producentów, jednak rynek aplikacji mobilnych jeszcze wtedy nie istniał – na Simona powstała tylko jedna aplikacja. Inżynierowie z IBM opracowali dotykowy interfejs użytkownika specjalnie dla tego urządzenia. Miał on przekątną 4,5 cala oraz rozdzielczość 293 × 160 pikseli.
