sobota,
E.12: Oznaczenie CE
Oznakowanie CE (Conformité Européenne, zgodność europejska) umieszczone na produkcie to deklaracja producenta, że dany wyrób spełnia wymagania tzw. dyrektyw nowego podejścia.
U podstaw Unii Europejskiej leżą m.in. zasady swobodnego przepływu towarów, usług, osób i kapitału. Jednym z problemów w handlu międzynarodowym są zróżnicowane w poszczególnych krajach przepisy dotyczące jakości i bezpieczeństwa wyrobów. Prowadzi to do sytuacji, kiedy producent, aby spełnić specyficzne wymagania, musi dostosowywać swój wyrób do rynków różnych państw. Próba tworzenia szczegółowych kryteriów dla rozmaitych grup towarów okazała się procesem trudnym i pracochłonnym.
Rozwiązaniem problemu okazało się przyjęcie nowego i uproszczonego podejścia. Wydawane przez UE Dyrektywy Nowego Podejścia określają wymagania dla wyrobów oraz procedury oceny zgodności. Wymagania związane są z bezpieczeństwem użytkowania, ochroną zdrowia, ochroną środowiska oraz zagrożeniami, które producent zobowiązany jest wykryć i wyeliminować. Nie są związane z jakością produktu.
Wobec produktów oznaczonych znakiem CE zachodzi domniemanie zgodności spełnienia minimalnych wymaganych przez prawo wymagań dotyczących bezpieczeństwa. Producent lub jego przedstawiciel umieszcza oznakowania na towarach na własną odpowiedzialność po pozytywnym przeprowadzeniu procedury oceny zgodności i wystawieniu deklaracji zgodności dla wyrobu. Naklejki ze znakiem CE są swobodnie dostępne w handlu i ich obecność nie gwarantuje faktycznego spełnienia określonych postanowień.
Przewidziane są różne procedury oceny zgodności w zależności od typu produktu. Czasami w procedurze wymagany jest udział tzw. Jednostki Notyfikowanej — organizacji wyznaczonej przez władze krajowe do wykonywania zadań związanych z dyrektywami. Producent musi stworzyć odpowiednią dokumentację techniczną dostępną na żądanie organu nadzoru. W przypadku towarów spoza UE importerzy zobowiązani są do przeprowadzenia weryfikacji procedur przeprowadzonych przez producenta.
Kraje członkowskie UE nie mogą zakazywać wprowadzenia na swój rynek towaru oznakowanego CE. Jeśli produkt podlega przepisom nawet tylko jednej dyrektywy nowego podejścia, bez oznakowania CE nie może zostać wprowadzony do obrotu lub użytkowania na terenie UE. Zadaniem krajowych organów nadzoru rynku jest m.in. egzekwowania prawa europejskiego, w Polsce takim organem jest Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumenta oraz organy specjalizowane, np. Urząd Komunikacji Elektronicznej.
Oznakowanie CE w ramach Unii Europejskiej jest obowiązkowe m.in. dla komputerów, notebooków, drukarek oraz prawie wszystkich urządzeń elektrycznych i elektronicznych. Produkt finalny musi przejść procedurę nawet wtedy, gdy wszystkie jego komponenty już posiadają oznaczenie CE. Od urządzeń oznaczonych CE wymaga się kompatybilności magnetycznej, nie mogą one zakłócać pracy innych urządzeń elektrycznych i nie powinny być podatne na takie zakłócenia. Warto pamiętać, że każde urządzenie na prąd wytwarza pole elektromagnetyczne. Taki sprzęt powinien być także zabezpieczony przed możliwością porażenia użytkownika prądem elektrycznym.
Z punktu widzenia prawa pracy sprzęt komputerowy uznawany za bezpieczny, powinien posiadać znak CE.
Konsumenci już przyzwyczaili się, że produkt oznaczony CE jest zgodny z wymogami europejskimi i bezpieczny. „Przypadkowo” łudząco podobnym znakiem oznaczane są także towary, które niekoniecznie spełniają normy europejskie. Agresywne praktyki niektórych chińskich producentów doprowadziły do powstania nieoficjalnego znaku „China Export”. Nie zawsze oznacza on, że produkt jest niebezpieczny, jednak nabywca powinien widzieć różnicę. Choć jest niewielka, widać ją gołym okiem (odległość liter).
