Krzysztof Kamil Baczyński

„Cóż należymy do narodu, którego losem jest strzelać do wroga brylantami”

–– historyk literatury polskiej Stanisław Pigoń.

Krzysztof Kamil Baczyński przyszedł na świat już w niepodległej Polsce, urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie. W Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego uczył się w jednej klasie z późniejszymi bohaterami polskiego ruchu oporu Tadeuszem Zawadzkim „Zośką”, Janem Bytnarem „Rudym” i Maciejem Aleksym Dawidowskim „Alkiem”. W maju 1939 roku zdał maturę, chciał podjąć studia w Akademii Sztuk Pięknych, jednak plany pokrzyżował wybuch wojny.

Okres okupacji niemieckiej spędził w Warszawie. W połowie 1942 roku wziął ślub z Barbarą Drapczyńską. Studiował polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim, w 1943 roku porzucił studia i poświęcił się konspiracji. Był żołnierzem kompanii „Rudy” w batalionie „Zośka” Armii Krajowej. W maju 1944 roku po ukończeniu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola” otrzymał stopień starszego strzelca podchorążego.

Podczas wojny opublikował pięć tomików poezji – „Zamknięty echem” (lato 1940), „Dwie miłości” (jesień 1940), „Wiersze wybrane” (maj 1942), „Arkusz poetycki Nr 1” (1944) oraz „Śpiew z pożogi” (1944). Jego utwory pojawiały się także w antologiach i prasie konspiracyjnej, jest uznawany za jednego z najwybitniejszych polskich poetów czasów okupacji.

Kilka tygodni przed wybuchem powstania warszawskiego Baczyński został żołnierzem harcerskiego batalionu „Parasol”. 1 sierpnia 1944 roku nie zdołał dotrzeć na punkt koncentracji swojej jednostki i przyłączył się do oddziału ochotników. Czwartego dnia powstania zginął od kuli snajpera w rejonie pałacu Blanka, w powstaniu warszawskim zginęła także jego ciężarna żona.

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Krzysztof Kamil Baczyński

Poezja Baczyńskiego

Nasze technikum

Szkoły dla dorosłych

Pełna oferta edukacyjna