Przeglądasz zaktualizowaną wersję artykułu.
niedziela,
Jan Falkowski
Jan Falkowski urodził się 26 czerwca 1912 roku w Pohulance na Litwie. Studiował na Wydziale Rolniczym na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, jednak po trzech latach nauki zdecydował się zostać pilotem wojskowym. Został przyjęty do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Po jej ukończeniu w 1936 roku otrzymał przydział 4. Pułku Lotniczego w Toruniu. Dwa lata później został instruktorem w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Dęblinie.
We wrześniu 1939 roku brakowało samolotów i Falkowski nie dostał przydziału do lotnictwa myśliwskiego. 3 września 1939 roku wykonywał lot ewakuacyjny na samolocie szkolno-treningowym PWS-26 na trasie Dęblin-Sokal. W okolicach Lublina został zaatakowany przez grupę niemieckich myśliwców Messerschmit Bf 109. Według różnych źródeł było to od 3 do 8 samolotów. PWS-26 na pokładzie nie posiadał żadnego uzbrojenia, Messerschmit Bf 109 był uważany za najlepszy myśliwiec na świecie. Polak nie mógł ratować się ucieczką, Bf 109 rozwijał dużo większą szybkość. Jedyną bronią polskiego pilota były umiejętności. Jan Falkowski zaczął manewrować na ekstremalnie małej wysokości. Podczas tej lekcji pilotażu jeden z atakujących myśliwców rozbił się o ziemię. Prawdopodobnie z powodu małej ilości paliwa pozostali napastnicy zawrócili.
Podobnie jak wielu polskich pilotów przedostał się do Francji. Podczas kampanii francuskiej dowodził X Kluczem Kominowym (Fa). W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Początkowo rozprowadzał nowe i wyremontowane samoloty. Od 1941 roku służył jako pilot w kilku formacjach myśliwskich, były to 302 Dywizjon, 315 Dywizjon Myśliwski, 316 Dywizjon Myśliwski, Dywizjon 303. W trakcie lotów bojowych w „tradycyjny sposób” zestrzelił m.in. kilka Messerschmittów Bf 109. Na „liście Bajana” znajduje się na 13. pozycji.
9 marca 1945 roku nad Holandią jego samolot zestrzeliła obrona przeciwlotnicza. Jan Falkowski skoczył ze spadochronem, został ostrzelany i raniony przez Niemców. Do końca wojny przebywał w niewoli. Po demobilizacji wyemigrował do Kanady. Zmarł 27 lipca 2001 roku. Jan Falkowski był wielokrotnie odznaczony: Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, najwyższym brytyjskim odznaczeniem lotniczym Distingushed Flying Cross.
