wtorek,
Bitwa pod Kircholmem
Bitwa pod Kircholmem to jedna z najchlubniejszych kart w historii polskiej kawalerii. 27 września 1605 roku oddziały pod dowództwem Jana Karola Chodkiewicza rozgromiły trzykrotnie liczniejszych Szwedów.
Początek siedemnastego wieku w historii Polski to długotrwałe konflikty polsko-szwedzkie. Pierwszy z nich to wojna o Inflanty w latach 1600–1611. Dodatkowo w tym okresie toczyła się walka o tron szwedzki między Karolem Sudermańskim a Zygmuntem III Wazą.
Kircholm (obecnie Salaspils) to miejscowość położona około dwudziestu kilometrów od Rygi. Ryga była ważnym strategicznie portem, jego kontrola zapewniłaby Szwedom możliwość sprawnego zaopatrywania swojej armii drogą morską. Zgromadzone pod Kircholmem wojska szwedzkie pod dowództwem Karola Sudermańskiego liczyły około jedenastu tysięcy ludzi. Polskie oddziały hetmana polnego litewskiego Jana Karola Chodkiewicza mogły wystawić do walki 3600 ludzi.
27 września obie armie zajęły stanowiska na wzgórzach. Korzystne pozycje obu stron nie sprzyjały akcjom zaczepnym. Jan Karol Chodkiewicz posłużył się fortelem – przeprowadził pozorowany odwrót. Na widok uciekających przeciwników część wojsk szwedzkich opuściła swoje pozycje i rzuciła się w pogoń. Kiedy Szwedzi zaczęli wspinać się pod górę, Chodkiewicz zaatakował. Był w korzystnej sytuacji, walczył tylko z częścią wojsk przeciwnika, a pozostałe szwedzkie oddziały były zbyt daleko, aby zdążyć z pomocą.
Po krótkiej walce Szwedzi rzucili się do ucieczki. Kiedy dotarli do reszty swoich oddziałów, ich napór wprowadził chaos w szeregach Karola Sudermańskiego. Nie były one w stanie uderzyć z całą siłą. Anemiczne próby odwrócenia sytuacji zakończyły się niepowodzeniem. Szwedom pozostała tylko ucieczka. W trakcie pościgu żołnierze Chodkiewicza zadali przeciwnikom dotkliwe straty, stosunkowo niewielu Szwedów dotarło do czekających na nich w ryskim porcie okrętów.
Armia szwedzka straciła w walce ponad osiem tysięcy żołnierzy. Zwycięzcy zdobyli obóz przeciwnika łącznie z działami, amunicją i zapasami żywności. Straty po stronie wojsk Chodkiewicza były niewielkie – wyniosły około stu zabitych. Nazwisko Chodkiewicza stało się znane na całym świecie. Gratulacje przesłali m.in. papież Paweł V, król Anglii, sułtan turecki oraz jego rywal szach perski Abbas Wielki.
