wtorek,
Zdzisław Sroczyński
Zdzisław Sroczyński urodził się 22 września 1906 roku w Ozorkowie niedaleko Zgierza. Był uczniem Szkoły Realnej w Łęczycy. 1926 roku zdał egzamin dojrzałości. Rok później wstąpił do wojska. Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Warszawie. Był zawodowym oficerem w batalionie saperów kolejowych. We wrześniu 1939 roku w stopniu kapitana dowodził kompanią, która naprawiała zniszczone nalotami tory kolejowe.
21 września przekroczył granicę polsko-węgierską. Przedostał się do Francji. Służył w Centrum Wyszkolenia Saperów. Po klęsce Francuzów ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Początkowo służył w załodze pociągu pancernego. Od września 1941 do sierpnia 1943 roku był oficerem oddziałów brytyjskich w Afryce Zachodniej. Zgłosił się do służby w kraju. Po odbyciu przeszkolenia dywersyjnego, 12 kwietnia 1944 roku został zaprzysiężony na rotę Armii Krajowej.
W nocy z 26 na 27 grudnia odbył się ostatni zrzut cichociemnych. Podczas operacji lotniczej „Staszek 2” miejscem lądowania była placówka odbiorcza „Wilga 311” usytuowana w obszarze Beskidu Sądeckiego i Gorców koło wsi Szczawa. W misji wzięło udział sześciu cichociemnych: podporucznik Bronisław Czepczak „Zwijak 2”, kapitan Stanisław Dmowski „Podlasiak”, podporucznik Jan Matysko „Oskard”, kapitan Jan Parczewski „Kraska”, major Zdzisław Sroczyński „Kompresor” oraz major Witold Uklański „Herold”. Byli to głównie oficerowie łączności, a ich zadaniem było przygotowanie działalności konspiracyjnej po wkroczeniu Sowietów.
Po skoku trafił do 1. Pułku Strzelców Podhalańskich Armii Krajowej, gdzie prowadził szkolenia minerskie. Po rozwiązaniu AK działał w strukturach NIE i Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj. Jesienią 1945 roku opuścił kraj. Po kilku miesiącach zrzucono go na teren komunistycznej Polski, jednak szczegóły tej misji pozostają nieznane. Ponownie uciekł z kraju i do śmierci mieszkał w Wielkiej Brytanii. Zmarł 23 stycznia 1996 roku w Birmingham.
