czwartek,
Władysław Hauptman
Dziś mija rocznica urodzin żołnierza Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, uczestnika powstania warszawskiego, cichociemnego.
Władysław Hauptman urodził się 26 maja 1916 roku w Lackich, wsi położonej około 50 kilometrów na wschód od Lwowa. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Przemyślu podjął pracę jako robotnik. W 1938 roku został powołany do wojska, służył jako szofer w 161. Eskadrze Myśliwskiej 6. Pułku Lotniczego we Lwowie. Kampanię wrześniową odbył razem ze swoją macierzystą jednostką.
19 września przekroczył granicę polsko-rumuńską. Po ucieczce z obozu internowania dotarł do Francji, gdzie rozpoczął służbę w Polskich Siłach Powietrznych. W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Ukończył kurs radiotelegrafistów oraz odbył szkolenie strzelców samolotowych, a następnie otrzymał przydział do 300. Dywizjonu Bombowego „Ziemi Mazowieckiej”. Jako radiotelegrafista uczestniczył w trzydziestu lotach bojowych. Latem 1942 roku podczas powrotu z bombardowania Bremy samolot, którym leciał, został zestrzelony nad Kanałem La Manche, jednak załoga zdołała się uratować. Za udział w operacjach lotniczych otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari.
Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie łączności radiowej dla lotnictwa i w dywersji. 4 marca 1943 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej. W nocy z 8 na 9 kwietnia 1944 roku w ramach operacji lotniczej „Weller 6” wyskoczył ze spadochronem nad Polską. Razem z nim w kraju znaleźli się podporucznik Kazimierz Niepla „Kawka”, podporucznik Jerzy Sztrom „Pilnik” oraz podporucznik Henryk Zachmost „Zorza”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Nil 1” kilka kilometrów na wschód od stacji kolejowej Rozprza.
Z chwilą skoku otrzymał awans do stopnia do sierżanta. W okupowanej Polsce otrzymał przydział na stanowisko dyspozycyjnego radiotelegrafisty w referacie łączności lotniczej Wydziału Lotnictwa Oddziału III Operacyjnego Komendy Głównej AK. Jedną z akcji, w których uczestniczył, była słynna operacja „Wildhorn III”, podczas której na terenie okupowanej Polski wylądował aliancki samolot. Do Polski przerzucono wtedy czterech kurierów, w tym Jana Nowaka Jeziorańskiego. W drogę powrotną zabrano cenną zdobycz polskiego podziemia, części rakiety V-2. Do wysyłki dołączono obszerną dokumentację wykonaną przez Antoniego Kocjana, który zbadał konstrukcję, mechanizm sterowania i parametry techniczne pocisku.
W powstaniu warszawskim uczestniczył jako radiotelegrafista radiostacji Wydziału Lotnictwa KG AK. Po kapitulacji Warszawy uniknął niewoli i kontynuował walkę z okupantem jako dowódca radiostacji pod Opocznem podległej referatowi łączności lotniczej w Wydziale Lotnictwa AK. Po zakończeniu wojny pozostał w konspiracji. 30 maja 1945 roku został aresztowany przez NKWD. Był więziony w więzieniu w Łodzi, a następnie w siedzibie NKWD na moskiewskiej Łubiance. Jesienią 1945 roku został zwolniony. Na początku 1946 roku uciekł z komunistycznej Polski. Zamieszkał w Anglii. Zmarł 25 czerwca 1988 roku w Leckhampton Court.
