piątek,
Władysław Godzik
Władysław Godzik urodził się 11 lutego 1920 roku w Niwce niedaleko Tarnowa. Ukończył gimnazjum w Brzesku. W 1938 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Naukę przerwał wybuch wojny. W 1939 roku nie został zmobilizowany, wyjechał do rodziny na Wołyń. Ziemie te znalazły się pod okupacją sowiecką. Latem 1940 roku został aresztowany przez NKWD i wysłany w głąb ZSRR, gdzie pracował przymusowo na Syberii.
Po zawarciu układu Sikorski-Majski wstąpił do Armii Andersa. Służył w 8. Dywizji Piechoty. Po ewakuacji polskich oddziałów na Bliski Wschód, drogą morską dotarł do Afryki Południowej. Kolejny etap podróży odbywał na pokładzie transatlantyku „Laconia”. 12 września 1942 roku statek storpedowała niemiecka łódź podwodną. Władysław Godzik został wyłowiony przez francuski okręt pod flagą Vichy. Internowano go w Maroku. Po amerykańsko-brytyjskim desancie we francuskiej części Afryki Północnej został uwolniony. W grudniu 1942 roku zameldował się w Wielkiej Brytanii.
Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w łączności radiowej i dywersji. 19 stycznia 1944 roku został zaprzysiężony na rotę Armii Krajowej. W nocy z 16 na 17 października 1944 roku w ramach operacji lotniczej „Wacek 1” znalazł się w okupowanej Polsce. Razem z nim w kraju znaleźli się sierżant Władysław Flont „Grandziarz”, kapitan Teodor Hoffmann „Bugaj”, pułkownik Wacław Kobyliński „Dziad”, major Mieczysław Pękala „Bosak” oraz rotmistrz Jan Różycki „Busik”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Newa” w okolicach miejscowości Tomawa kilkanaście kilometrów od Piotrkowa Trybunalskiego.
Z chwilą skoku otrzymał awans do stopnia podporucznika. Został przydzielony na stanowisko dowódcy plutonu radiołączności Oddziału V Podokręgu AK Piotrków. Po zakończeniu wojny, we wrześniu 1945 roku ujawnił się Komisji Likwidacyjnej AK. Zamieszkał w Piotrkowie Trybunalskim. Zmarł 30 października 1976 roku w Piotrkowie Trybunalskim.
