poniedziałek,
Władysław Wiśniewski
Dziś mija rocznica śmierci polskiego nauczyciela, podporucznika piechoty, cichociemnego.
Władysław Wiśniewski urodził się 1 września 1915 w Ciszycy Dolnej. Uczył się w Gimnazjum Męskiego Kurii Diecezjalnej w Sandomierzu. W 1937 roku zdał maturę i wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy przy kieleckim 4. Pułku Piechoty Legionów. Po służbie wojskowej rozpoczął studia w Państwowym Pedagogium w Lublinie.
Podczas kampanii wrześniowej walczył w szeregach 49. Huculskiego Pułku Strzelców. Jego jednostka wchodziła w skład Armii „Kraków”. Starszy strzelec podchorąży Wiśniewski dowodził drużyną. Uczestniczył m.in. w bitwach pod Stryjem i Bolechowem. 20 września przeszedł na Węgry. Zdołał dotrzeć do Francji, gdzie służył w Ośrodku Zapasowym 2. Dywizji Strzelców Pieszych. Po klęsce Francji znalazł się w Wielkiej Brytanii i został żołnierzem 1. Batalionu Strzelców Podhalańskich 1. Brygady Strzelców. Zgłosił się do służby w kraju i odbył przeszkolenie w dywersji.
W nocy z 17 na 18 lutego 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Wall” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim w kraju znaleźli się podporucznik Antoni Iglewski „Ponar”, podporucznik Tadeusz Jaworski „Gont” oraz podporucznik Antoni Żychiewicz „Przerwa”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Lis” kilkanaście kilometrów od Mińska Mazowieckiego.
Podczas aklimatyzacji w Warszawie został aresztowany przez gestapo. W czasie przesłuchania uciekł, skacząc z pierwszego piętra przez okno. Już jako podporucznik otrzymał przydział do Okręgu Kraków Armii Krajowej. Objął stanowisko instruktora dywersji w Obwodzie Wieliczka. Prowadził szkolenia na kursach podchorążych, uczestniczył w wielu akcjach bojowych, m.in. w nieudanej próbie zamachu na Hansa Franka przeprowadzonej w nocy z 29 na 30 stycznia 1944 roku. Od marca 1945 roku pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego. Wiosną 1947 roku się ujawnił. Od 1952 roku do przejścia na emeryturę w 1975 pracował w krakowskich liceach. Zmarł 28 listopada 1984 roku w Krakowie.
