środa,
Teodor Cetys
Teodor Cetys urodził się 27 lipca 1908 roku w Warszawie. Był uczniem Państwowej Średniej Szkole Technicznej Kolejowej. W czasach szkolnych działał w harcerstwie. W 1929 roku wstąpił do wojska. Ukończył Szkołę Podchorążych Inżynierii w Warszawie. Po uzyskaniu stopnia podporucznika służył w 3. Pułku Saperów Wileńskich.
Podczas kampanii wrześniowej dowodził kompanią w 29. Batalionie Saperów. Po drugiej bitwie pod Tomaszowem Lubelskim dostał się do niewoli, jednak zdołał zbiec. W listopadzie 1939 roku przeszedł na Węgry. Jeszcze w tym samym miesiącu zameldował się we Francji, gdzie skierowano go do Centrum Wyszkolenia Saperów. W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Odbył kurs Wyższej Szkoły Wojennej w Londynie i otrzymał tytuł oficera dyplomowanego.
Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. 6 lutego 1942 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej. W nocy z 8 na 9 kwietnia 1942 roku w ramach operacji lotniczej „Cravat” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim w kraju znaleźli się porucznik Adam Boryczka „Brona”, kapitan Henryk Kożuchowski „Hora”, kapitan Stefan Mich „Jeż”, porucznik Roman Romaszkan „Tatar” oraz porucznik Alfred Zawadzki „Kos”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Łąka” niedaleko Łowicza.
Po aklimatyzacji do życia w warunkach okupacji odbytej w Warszawie otrzymał przydział do Okręgu AK Wilno. Został szefem Oddziału III Sztabu Okręgu. W czerwcu 1944 roku objął stanowisko szefa sztabu oddziałów polowych połączonych Okręgów Wileńskiego i Nowogrodzkiego. Brał udział w operacji „Ostra Brama”. Za zasługi otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari. Po wyparciu Niemców z Wilna został zatrzymany przez żołnierzy Armii Czerwonej. Osadzono go w obozie NKWD w Ostaszkowie.
Latem 1948 roku został zwolniony. Po powrocie do kraju zataił swoją konspiracyjną przeszłość. Pracował w budownictwie. W 1952 roku uzyskał dyplom inżyniera na Politechnice Warszawskiej. Zmarł 17 marca 1993 roku w Otwocku.
