niedziela,
Tadeusz Nowobilski
Dziś mija rocznica urodzin podporucznika kawalerii Wojska Polskiego, Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Armii Krajowej, cichociemnego.
Tadeusz Albin Nowobilski urodził się 27 marca 1919 w Palczy. Miał siedmioro rodzeństwa. Ukończył gimnazjum w Wadowicach. W 1938 roku zdał maturę. Uczył się w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty. Podczas kampanii wrześniowej walczył w szeregach 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej 6 Dywizji Piechoty.
Kilka razy próbował przekroczyć granicę polsko-słowacką. Został aresztowany przez Niemców, jednak zdołał uciec. 17 marca 1940 roku przedostał się na Węgry. W kwietniu dotarł do Francji. Służył w 1 Dywizji Grenadierów, a następnie w 10 Brygadzie Kawalerii Pancernej. Między innymi brał udział w walkach o Montbard, gdzie dwukrotnie został ranny w nogi.
Dostał się do niemieckiej niewoli. Po ucieczce przedostał się do nieokupowanej części Francji. Przez Giblartar drogą morską w czerwcu 1942 roku dotarł do Wielkiej Brytanii. Otrzymał przydział do 24 Pułku Ułanów.
Zgłosił się do służby w kraju. Odbył przeszkolenie z zakresu broni pancernej i dywersji. W nocy z 16 na 17 kwietnia 1944 roku w ramach operacji „Weller 10” został przerzucony do okupowanej Polski.
Otrzymał przydział do 7 batalionu 77 Pułku Piechoty w Okręgu Nowogródek Armii Krajowej. Pod koniec lipca 1944 roku został zatrzymany przez patrol Armii Czerwonej. Był więziony w sowieckich łagrach. Pod koniec 1947 roku wrócił do Polski. Zmarł 18 lutego 1989 roku w Lwówku Śląskim.
