niedziela,
Tadeusz Benedyk
Dziś mija rocznica urodzin podporucznika artylerii Wojska Polskiego, uczestnika kampanii francuskiej i walk we Francji, cichociemnego.
Tadeusz Benedyk urodził się 4 grudnia 1916 roku w Kaczanówce niedaleko Tarnopola. Po śmierci matki wraz z ojcem zamieszkał we Lwowie. Był uczniem XII Gimnazjum Państwowym im. Stanisława Szczepanowskiego. W czasach szkolnych działał w harcerstwie. W 1936 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął służbę wojskową. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Po przejściu do cywila w 1938 roku został studentem Wydziału Filozoficznego lwowskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza.
W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany. Otrzymał przydział na stanowisko oficer zwiadowczego baterii 5. Pułku Artylerii Ciężkiej Ośrodka Zapasowego Artylerii nr 3. Walczył m.in. w obronie Lwowa. Przez Rumunię zdołał predostać się do Francji. Służył w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Coetquidan. Po klęsce Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Został oficerem 1. Dywizjonu Artylerii Ciężkiej 1. Pułku Artylerii Ciężkiej. Jesienią 1941 roku otrzymał awans do stopnia podporucznika.
Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł odpowiednie przeszkolenie. W nocy z 17 na 18 lutego 1943 roku w ramach operacji „Floor” dostał się do kraju. W dwudziestym pierwszym zrzucie cichociemnych razem z nim uczestniczyli: porucznik Jacek Przetocki „Oset”, porucznik Józef Czuma „Skryty” i porucznik Piotr Szewczyk „Czer”. Z powodu niskiego pułapu, na jakim leciał samolot, skoczkowie „Skryty” i „Czer” odnieśli kontuzje podczas lądowania. Placówka odbiorcza znajdowała się w powiecie siedleckim.
Po standardowej miesięcznej aklimatyzacji do życia w okupowanej Polsce otrzymał przydział do Kedywu Obszaru Zachodniego Armii Krajowej. Był członkiem oddziału dywersyjnego „San”. Brał udział w wielu akcjach bojowych. Wziął udział w powstaniu warszawskim w IV Obwodzie „Grzymały” na Ochocie. Pierwszego dnia walk został ranny i wzięty do niewoli. Po kilku dniach trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Buchenwald. Został zamordowany w kwietniu 1945 roku, krótko przed wyzwoleniem obozu.
