czwartek,
Romuald Bielski
Dziś mija rocznica urodzin podpułkownika saperów Wojska Polskiego, uczestnika powstania warszawskiego, cichociemnego, kawalera Orderu Virtuti Militari.
Romuald Bielski urodził się 14 lipca 1899 roku w Starem koło Połtawy. W latach nauki szkolnej działał w harcerstwie, Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół” oraz Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1919 roku zdał egzamin dojrzałości i wstąpił w szeregi 4. Dywizji Strzelców Polskich pod dowództwem generała Lucjana Żeligowskiego. Brał udział w wyprawie na Kijów. Na przełomie 1919 i 1920 roku ukończył Szkołę Podchorążych Saperów w Warszawie.
Po zakończeniu walk o granice Rzeczpospolitej pozostał w wojsku. Służył w jednostkach saperów. Od 1936 roku był oficerem Dowództwa Saperów Naczelnego Wodza. W marcu 1939 roku otrzymał awans do stopnia majora. Podczas kampanii wrześniowej służył w Dowództwie Saperów. 18 września razem ze Sztabem Naczelnego Wodza przekroczył granicę z Rumunią. Na początku 1940 roku dotarł do Francji, gdzie wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Otrzymał przydział do Dowództwa Saperów Sztabu Naczelnego Wodza.
W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Początkowo kierował referatem Szefostwa Motoryzacji i Broni Pancernej, a następnie był oficerem sztabowym 1. Korpusu Polskiego oraz 2. Korpusu Polskiego. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. W nocy z 29 na 30 maja 1944 roku w ramach operacji lotniczej „Wildhorn 2” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim w kraju znalazł się generał Tadeusz Kossakowski „Krystynek”. Podczas operacji nazwanych kryptonimem „Wildhorn” alianckie samoloty lądowały w okupowanej Polsce na polowych lądowiskach. Te niebezpieczne misje miały na celu zapewnienie szybkiego przerzutu z Polski ważnych osób i materiałów. Przy okazji do kraju transportowano cichociemnych, kurierów oraz sprzęt wojskowy. Podczas operacji „Wildhorn 2” aliancki samolot lądował w okolicach Tarnowa.
W okupowanej Polsce otrzymał przydział do Wydziału Broni Szybkich Oddziału III Komendy Głównej Armii Krajowej. Po wybuchu powstania warszawskiego służył jako oficer Komendy Głównej Armii Krajowej. Zaginął podczas walk w stolicy, prawdopodobnie zginął w nieznanych okolicznościach.
