wtorek,
Piotr Motylewicz
Piotr Paweł Motylewicz urodził się 21 czerwca 1915 roku. Działał w harcerstwie. W 1934 roku zdał maturę i został powołany do wojska. Służył w 54 pułku piechoty Strzelców Kresowych 12 Dywizji Piechoty w Tarnopolu. Ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy Piechoty. Po służbie zasadniczej pozostał w wojsku. W latach 1936–1938 uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie. Przed wojną posiadał stopień podporucznika.
W kampanii wrześniowej walczył w szeregach 51 pułku piechoty Strzelców Kresowych. jako dowódca plutonu. 17 września został raniony. 19 września przekroczył granicę polsko-węgierską, Udało mu się zbiec z obozu internowania i na początku listopada dotrzeć do Francji, gdzie wstąpił do Wojska Polskiego we Francji. Po klęsce Francji w czerwcu 1940 roku przedostał się do Wielkiej Brytanii.
Zgłosił się służby w okupowanej Polsce. Po odbyciu przeszkolenia i awansie do stopnia porucznika, w nocy z 30 na 31 marca 1942 roku w ramach operacji „Belt” został zrzucony nad krajem. Pilot popełnił błąd, który mógł się zakończyć tragicznie. Piotr Motylewicz wylądował w pobliżu obozu jenieckiego kilka kilometrów od punktu odbioru zrzutów. Wszystkie zasobniki dostały się w ręce Niemców.
Dostał przydział na stanowisko dowódcy patrolu dywersyjnego na IV Odcinku Wachlarza. Szkolił żołnierzy podziemia. Kolejny przydział z maja 1943 roku to stanowisko instruktora Kedywu Okręgu Wilno Armii Krajowej. Brał udział w wielu zbrojnych akcjach dywersyjnych. W lipcu 1943 roku był jednym z organizatorów oddziały partyzanckiego, na którego bazie później powstała 6 Wileńska Brygada AK.
Poległ 7 stycznia 1944 pod Mikuliszkami. W konspiracji używał pseudonimów „Krzemień”, „Grab”, „Szczepcio”.
