Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Operacja lotnicza „Screwdriver”

środa,

Operacja lotnicza „Screwdriver”

W nocy z 25 na 26 stycznia 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Screwdriver” w okupowanej Polsce wylądowali kolejni cichociemni.

Odlot ekipy skoczków na pokładzie samolotu Halifax DT-726 „H” z 138. Dywizjonu RAF nastąpił 25 stycznia z lotniska RAF Tempsford położonego 75 kilometrów na północ od centrum Londynu. W kraju wylądowali cichociemni podporucznik Bronisław Grun „Szyb”, porucznik Władysław Miciek „Młot”, porucznik Mieczysław Kwarciński „Ziut” oraz kurier podporucznik Stanisław Łuczkiewicz „Sęp”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Krzak” kilkanaście kilometrów od Łowicza. Załoga samolotu nie zdecydowała się na zrzucenie zasobników ze sprzętem, ponieważ na miejscu lądowiska nie uruchomiono świateł sygnalizacyjnych. Halifax DT-726 „H” bez problemów wrócił do bazy.

Bronisław Grun (1912–1989)

Bronisław Grun urodził się w Szuszczewie. Odbył służbę wojskową jako słuchacz dywizyjnego kursu podchorążych rezerwy w wileńskim 5 Pułku Piechoty Legionów. Rozpoczął studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Do wybuchu drugiej wojny światowej zaliczył trzy lata studiów. Podczas kampanii wrześniowej nie został zmobilizowany. Przedostał się do Francji, gdzie otrzymał przydział do 4. Dywizji Piechoty. Po klęsce Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, służył w 5. Brygadzie Kadrowej Strzelców, a następnie w Brygadzie Szkolnej.

Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. Po wylądowaniu w okupowanej Polsce standardowej aklimatyzacji otrzymał przydział do Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej. Był oficerem dyspozycyjnym Ośrodka Dyspozycyjnego „Motor 30”. Wykładał w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agrikola”. Po powstaniu batalionu „Zośka” objął obowiązki zastępcy dowódcy w tej jednostce. Uczestniczył w wielu akcjach bojowych. Najbardziej znana z nich to akcja „Góral”, w której pozyskano na potrzeby podziemia ponad sto milionów złotych. Dowodził akcją „Polowanie”, podczas której żołnierze Armii Krajowej podjęli nieudaną próbę zamachu na gubernatora dystryktu warszawskiego Ludwiga Fischera.

Wybuch powstania warszawskiego zastał go na Pradze, nie zdołał dotrzeć do swojego oddziału po drugiej stronie Wisły. Po zakończeniu wojny przedostał się do Wielkiej Brytanii. Zdobył tytuł inżyniera górnictwa w Camborne School of Mines. Podjął pracę w Republice Południowej Afryki. Zmarł 30 listopada 1989 roku w Johannesburgu.

Władysław Miciek (1912–1944)

Władysław Miciek urodził się w Brzostku na Podkarpaciu. Ukończył Państwową Szkołę Ogrodniczą w Białej. W 4. Pułku Strzelców Podhalańskich odbył zasadniczą służbę wojskową. W 1937 roku uczestniczył w szkoleniach dla oficerów rezerwy, po których otrzymał awans do stopnia porucznika. Uczestniczył w kampanii wrześniowej. Dostał się do niewoli niemieckiej, jednak szybko zdołał zbiec i przedostać do Francji, gdzie służył w 3. Dywizji Piechoty. Po upadku Francji trafił do Wielkiej Brytanii. Otrzymał przydział do 4. Brygady Kadrowej Strzelców, która jesienią 1941 roku została przemianowana na 1 Samodzielną Brygadę Spadochronową. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie dywersyjne.

W okupowanej Polsce otrzymał przydział do Kedywu Podokręgu Rzeszów Armii Krajowej. Był oficerem dywersji Inspektoratu Rejonowego Rzeszów. Brał udział w wielu akcjach dywersyjnych. Latem 1944 roku służbowo przyjechał do Warszawy. W stolicy zaskoczył go wybuch powstania. Włączył się do walki. Poległ 6 sierpnia 1944 roku na ulicy Elektoralnej w Śródmieściu. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Mieczysław Kwarciński (1912–1978)

Mieczysław Józef Kwarciński urodził się w Nowym Sączu. Zdobył dyplom nauczyciela w Państwowym Seminarium Męskim im. J. Długosza w Starym Sączu. W ramach służby wojskowej odbył kurs w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty. Pracował na kolei. Z uwagi na charakter pracy nie został zmobilizowany we wrześniu 1939 roku. W maju 1940 roku opuścił okupowaną Polskę i przedostał się do Francji, gdzie dołączył do polskich oddziałów. Po klęsce Francji znalazł się w Wielkiej Brytanii. Służył w 3. Brygadzie Kadrowej Strzelców, a następnie w 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Zgłosił się do służby w kraju i został przeszkolony w dywersji, łączności i sabotażu przemysłowym.

Po lądowaniu w kraju został skierowany do Kedywu Inspektoratu Radzyń Podlaski w Okręgu Lublin AK. Objął tam stanowisko oficera dywersji Inspektoratu. Jesienią 1943 roku został przeniesiony do Inspektoratu Zamość, gdzie zajmował się łącznością. Prowadził także szkolenia dla żołnierzy. Wiosną 1944 roku został dowódcą łączności 3. Dywizji Piechoty Legionów AK. Po wkroczeniu Armii Czerwonej udał się w stronę Warszawy. Po drodze zatrzymało go NKWD. Trafił do obozu na Majdanku, skąd zdołał zbiec. Ponownie aresztowany jesienią tego samego roku został przewieziony na Zamek Lubelski. Otrzymał karę śmierci. Po ataku podziemia niepodległościowego na zamek w Lublinie został uwolniony. Przedostał się na Zachód. Po demobilizacji zamieszkał w Londynie, gdzie zmarł 23 lutego 1978 roku.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły