sobota,
Operacja lotnicza „Pliers”
Lot cichociemnych w nocy z 29 na 30 października 1942 roku miał tragiczne zakończenie. W ramach operacji lotniczej „Pliers” w okupowanej Polsce miało wylądować trzech skoczków spadochronowych. Byli to cichociemni podporucznik Jerzy Bichniewicz „Błękitny”, porucznik Stanisław Hencel „Pik” oraz porucznik Wiesław Szpakowicz „Pak”. Zrzut miała przyjąć placówka odbiorcza położona kilkanaście kilometrów na północ od Opola Lubelskiego. Ekipa skoczków odleciała z Anglii na pokładzie samolotu Halifax NF-S W-7773, który wystartował z lotniska Tempsford położonego 75 kilometrów na północ od centrum Londynu. Około godziny trzeciej w nocy Halifax rozbił się o skały w pobliżu miejscowości Egersund na południu Norwegii. Zginęli wszyscy cichociemni oraz cała załoga samolotu.
Jerzy Bichniewicz (1914–1942)
Urodził się w Berezówce, mieście położonym w odległości około stu kilometrów na północ od Odessy. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę jego rodzina wróciła do kraju. W ramach służby wojskowej odbył kurs w Szkole Podchorążych Saperów w Modlinie. Podczas kampanii wrześniowej służył jako dowódca plutonu w 24. kompanii kolejowej saperów. 19 września 1939 roku dołączył do Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”. Zdołał uniknąć niewoli.
W marcu 1940 roku przeszedł na Węgry. Po kilku tygodniach dotarł do Francji, gdzie wstąpił do polskich oddziałów formowanych w tym kraju. Otrzymał przydział do 1. samodzielnej kompanii saperów w Centrum Wyszkolenia Saperów. W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Służył w 1. samodzielnej kompanii saperów 1. Brygady Strzelców. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. Zginął w 1942 roku podczas operacji lotniczej „Pliers”.
Stanisław Hencel (1918–1942)
Pochodził z Żyrardowa. W 1936 roku zdał egzamin dojrzałości i wstąpił do wojska. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Saperów służył w toruńskim 8. Batalionie Saperów. Podczas kampanii wrześniowej walczył w szeregach 24. Batalionu Saperów 24. Dywizji Piechoty w składzie Armii „Karpaty”. Po rozbiciu macierzystej jednostki przeszedł na Węgry. Pod koniec listopada 1939 roku dołączył do polskich oddziałów we Francji. Skierowano go do Centrum Wyszkolenia Saperów.
W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie otrzymał przydział do 4. kompanii saperów 4. Brygady Kadrowej Strzelców, którą jesienią 1941 roku Naczelny Wódz generał Władysław Sikorski przemianował na 1. Samodzielną Brygadę Spadochronową. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. 24 sierpnia 1942 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej. Zginął podczas przerzutu do okupowanej Polski.
Wiesław Szpakowicz (1906–1942)
Przyszedł na świat w Petersburgu. W 1919 roku rodzina Szpakowiczów przyjechała do Warszawy. W 1925 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po uzyskaniu dyplomu magistra prawa odbył służbę wojskową. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Berezie Kartuskiej. Po przejściu do cywila pracował jako prawnik. Podczas kampanii wrześniowej służył jako kurier Sztabu Naczelnego Wodza. Dostarczał rozkazy dowództwa do sztabów wielkich jednostek, m.in. Armii „Kraków”, Armii „Poznań”, Armii „Lublin”.
18 września 1939 roku przeszedł do Rumunii i został internowany. Zdołał zbiec i przedostać się do Francji. W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie otrzymał przydział do 4. Brygady Kadrowej Strzelców. Jesienią 1941 roku jego jednostkę przemianowano na 1. Samodzielną Brygadę Spadochronową. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. Zginął w nocy z 14 na 15 września 1942 roku podczas lotu do Polski.
