piątek,
Mieczysław Kwarciński
Mieczysław Józef Kwarciński urodził się 25 listopada 1912 roku w Nowym Sączu. Zdobył dyplom nauczyciela w Państwowym Seminarium Męskim im. J. Długosza w Starym Sączu. W ramach służby wojskowej odbył kurs w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty. Pracował na kolei. Z uwagi na charakter pracy nie został zmobilizowany we wrześniu 1939 roku. W maju 1940 roku opuścił okupowaną Polskę i przedostał się do Francji, gdzie dołączył do polskich oddziałów. Po klęsce Francji znalazł się w Wielkiej Brytanii. Służył w 3. Brygadzie Kadrowej Strzelców, a następnie w 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Zgłosił się do służby w kraju i został przeszkolony w dywersji, łączności i sabotażu przemysłowym. 7 kwietnia 1942 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej.
W nocy z 25 na 26 stycznia 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Screwdriver” został przerzucony do okupowanej Polski. Odlot ekipy skoczków na pokładzie samolotu Halifax DT-726 „H” z 138. Dywizjonu RAF nastąpił 25 stycznia z lotniska RAF Tempsford położonego 75 kilometrów na północ od centrum Londynu. W kraju wylądowali cichociemni podporucznik Bronisław Grun „Szyb”, porucznik Władysław Miciek „Młot”, porucznik Mieczysław Kwarciński „Ziut” oraz kurier podporucznik Stanisław Łuczkiewicz „Sęp”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Krzak” kilkanaście kilometrów od Łowicza. Załoga samolotu nie zdecydowała się na zrzucenie zasobników ze sprzętem, ponieważ na miejscu lądowiska nie uruchomiono świateł sygnalizacyjnych. Halifax DT-726 „H” bez problemów wrócił do bazy.
Po lądowaniu w kraju został skierowany do Kedywu Inspektoratu Radzyń Podlaski w Okręgu Lublin AK. Objął tam stanowisko oficera dywersji Inspektoratu. Jesienią 1943 roku został przeniesiony do Inspektoratu Zamość, gdzie zajmował się łącznością. Prowadził także szkolenia dla żołnierzy. Wiosną 1944 roku został dowódcą łączności 3. Dywizji Piechoty Legionów AK. Po wkroczeniu Armii Czerwonej udał się w stronę Warszawy. Po drodze zatrzymało go NKWD. Trafił do obozu na Majdanku, skąd zdołał zbiec. Ponownie aresztowany jesienią tego samego roku został przewieziony na Zamek Lubelski. Otrzymał karę śmierci. Po ataku podziemia niepodległościowego na zamek w Lublinie został uwolniony. Przedostał się na Zachód. Po demobilizacji zamieszkał w Londynie, gdzie zmarł 23 lutego 1978 roku.
