wtorek,
Mieczysław Pękala
Dziś mija rocznica urodzin majora saperów Wojska Polskiego, uczestnika dwóch wojen światowych, cichociemnego.
Mieczysław Michał Pękala urodził się 26 lipca 1898 roku w Nowym Sączu. Jako mieszkaniec zaboru austriackiego w 1916 roku został wcielony do Armii Austro-Węgier. Walczył na froncie włoskim i rumuńskim. Po zakończeniu pierwszej wojny światowej wstąpił do Wojska Polskiego. W szeregach 1. Pułku Strzelców Podhalańskich walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W okresie międzywojennym był oficerem zawodowym, w 1935 roku uzyskał stopień kapitana.
W sierpniu 1939 roku otrzymał przydział na stanowisku kierownika grupy fortecznej Szefostwa Fortyfikacji Dowództwa Obszaru Warownego „Wilno”. Po agresji ZSRR przeszedł na Litwę. Wiosną 1940 roku przez Łotwę i Szwecję przedostał się do Norwegii, gdzie dołączył do Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Po kapitulacji Norwegii znalazł się w Finlandii. Drogą lotniczą przedostał się do Wielkiej Brytanii. Służył w Centrum Wyszkolenia Saperów.
Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w polskiej szkole wywiadu działającej pod kamuflażem Oficerskiego Kursu Doskonalenia Administracji Wojskowej. 10 listopada 1943 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej. W nocy z 16 na 17 października 1944 roku w ramach operacji lotniczej „Wacek 1” znalazł się w okupowanej Polsce. Razem z nim w kraju znaleźli się sierżant Władysław Flont „Grandziarz”, podporucznik Władysław Godzik „Skrzat”, kapitan Teodor Hoffmann „Bugaj”, pułkownik Wacław Kobyliński „Dziad” oraz rotmistrz Jan Różycki „Busik”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Newa” w okolicach miejscowości Tomawa kilkanaście kilometrów od Piotrkowa Trybunalskiego.
Z chwilą skoku otrzymał awans do stopnia majora. Po standardowej aklimatyzacji do życia w warunkach okupacji otrzymał przydział do Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego sztabu Okręgu Łódź AK. Po rozwiązaniu Armii Krajowej podjął pracę jako urzędnik. 9 października 1945 roku ujawnił się przed komunistycznymi władzami. Jesienią 1948 roku pod fałszywymi zarzutami został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. W 1950 roku komunistyczny sąd skazał go na dziesięć lat pozbawienia wolności. Cztery lata później warunkowo opuścił więzienie. Latem 1958 roku został uniewinniony przez Sąd Najwyższy. Mieczysław Pękala zmarł 24 listopada 1967 roku w Warszawie.
