piątek,
Lech Rydzewski
Dziś mija rocznica urodzin porucznika piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Armii Krajowej, cichociemnego, kawalera Orderu Virtuti Militari.
Lech Teodor Walerian Rydzewski urodził się 12 sierpnia 1909 roku we Lwowie. W rodzinnym mieście ukończył Gimnazjum im. Króla Stefana Batorego we Lwowie. Rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, jednak po trzech latach przerwał naukę. W chwili wybuchu drugiej wojny światowej pracował w Warsztatach Przetwórczych Wspólnoty Interesów w Chorzowie. Nie został zmobilizowany, jego zakłady ewakuowano i próbowano do przystosować produkcji zbrojeniowej.
Po agresji ZSRR na Polskę opuścił kraj i został internowany w Rumunii. Zdołał zbiec i przedostać się do Francji. Brał udział w kampanii francuskiej. W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w 1. Brygadzie Strzelców. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. 24 sierpnia 1942 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej.
W nocy z 20 na 21 lutego 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Rivet” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim ze spadochronem skakali porucznik Marian Garczyński „Skała”, porucznik Kazimierz Rzepka „Ognik” oraz podporucznik Henryk Jachciński „Kret”. Skoczków na miejsce zrzutu dostarczył samolot Halifax DT-620 „T” ze 138. Dywizjonu RAF, który 20 lutego wystartował z lotniska Tempsford położonego 75 kilometrów na północ od centrum Londynu. Załogą dowodził porucznik nawigator Radomir Walczak. Cichociemnych odebrała placówka „Okoń” w okolicach miejscowości Okoń kilkanaście kilometrów od Koniecpola. Skoczkowie dostarczyli prawie czterysta tysięcy dolarów na cele związane z działalnością polskiego podziemia.
Z chwilą skoku otrzymał awans do stopnia podporucznika. Po standardowej aklimatyzacji do życia w warunkach okupacji otrzymał przydział do Ośrodka Stołpce Obwodu Baranowicze AK Okręgu Nowogródek AK. Dowodził kompanią dywersyjną Zgrupowania Stołpeckiego. 1 grudnia 1943 roku został uprowadzony przez sowieckich partyzantów. Transportem lotniczym przewieziono go na drugą stronę frontu. Trafił do więzienia na Łubiance w Moskwie. Po dziesięciu miesiącach śledztwa umieszczono go w łagrze w Riazaniu. W 1947 roku wrócił do Polski. Zmarł 9 sierpnia 1988 roku w Drzewicy.
