poniedziałek,
Jarosław Poliszuk
Jarosław Daniel Poliszuk urodził się 16 maja 1920 roku we Lwowie. W rodzinnym mieście ukończył Państwowe Liceum Administracyjne. W 1939 roku zdał egzamin dojrzałości. We wrześniu 1939 roku nie został zmobilizowany. Po klęsce wrześniowej Lwów znalazł się pod sowiecką okupacją. Wiosną 1941 roku został wcielony do Armii Czerwonej. Trafił do 736. Samodzielnego Batalionu Budowlanego. Pracował przymusowo w okolicach Swierdłowska.
Po zawarciu układu Sikorski-Majski wstąpił do Armii Andersa. Służył w 24. Pułku Piechoty 8. Dywizji Piechoty. Po ewakuacji polskich oddziałów na Bliski Wschód zgłosił się do służby w kraju. Po przerzucie do Wielkiej Brytanii przeszedł szkolenie w zakresie łączności. 10 lipca 1943 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej. W nocy z 14 na 15 września 1943 roku został przerzucony do okupowanej Polski w ramach operacji lotniczej „Neon 6”. Razem z nim do kraju dotarli podporucznik Ryszard Zyga „Lelum” oraz podporucznik Zdzisław Peszke „Kaszmir”. Cichociemnych przyjęła w okolicach miejscowości Nieporęt niedaleko Radzymina placówka odbiorcza „Koc 1”.
Z chwilą skoku otrzymał awans do stopnia podporucznika. Podczas standardowej aklimatyzacji do życia w warunkach okupacji w Warszawie, 15 października 1943 roku na skutek donosu został aresztowany. Przeszedł brutalne śledztwo prowadzone przez funkcjonariuszy warszawskiego gestapo, przesłuchiwali go także oficerowie niemieckiego wywiadu wojskowego – Abwehry. Od lipca 1944 roku przebywał w niemieckich obozach koncentracyjnych. Po uwolnieniu przez Amerykanów zameldował się w Londynie.
Po demobilizacji postanowił pozostać na emigracji. Początkowo mieszkał w Szkocji, później wyjechał do Kanady. W 1995 roku wrócił do Polski, gdzie osiadł w Ełku. Zmarł 8 lipca 2002 roku.
