czwartek,
Jan Lech
Jan Kazimierz Lech urodził się 20 października 1907 roku w Turzy Małej, w okolicach Mławy. Ukończył gimnazjum w Mławie. W latach 1926–1929 był słuchaczem Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. W 1929 roku uzyskał stopień podporucznika i otrzymał przydział do 57. Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Po ukończeniu Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie został mianowany oficerem dyplomowanym. Równolegle do służby w wojsku zdobył tytuł magistra ekonomii i nauk politycznych na Wydziale Ekonomii i Nauk Politycznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Po wybuchu drugiej wojny światowej służył jako oficer operacyjny w sztabie 17. Dywizji Piechoty. Od 22 września 1939 roku znalazł się w sztabie 25 Dywizji Piechoty. Walczył m.in. w bitwie nad Bzurą oraz w obronie Warszawy. Za zasługi bojowe otrzymał Krzyż Walecznych. Zdołał uniknąć niewoli. Na początku 1940 roku zdołał przedostać się do Francji, gdzie został oficerem łącznikowym przy dowódcy Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich.
Po upadku Francji jego droga do Wielkiej Brytanii wiodła przez Hiszpanię i Portugalię. Służył w 3. Brygadzie Kadrowej Strzelców. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. 6 lutego 1942 roku złożył przysięgę na rotę Związku Walki Zbrojnej.
W nocy z 3 na 4 września 1942 roku w ramach operacji lotniczej „Rheumatism” został przerzucony do okupowanej Polski. Zrzut nastąpił w okolicach miejscowości Łyszkowice kilkanaście kilometrów od Łowicza. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Ugór”. Ekipa cichociemnych odleciała 3 września na pokładzie samolotu Halifax W-7774 „T” z 138. Dywizjonu RAF. Dowódcą załogi był nawigator Stanisław Król. Razem z nim w okupowanej Polsce wylądowali kapitan Zygmunt Policiewicz „Świerk”, porucznik Stanisław Sędziak „Warta”, major Wincenty Ściegienny „Las” oraz kurierzy porucznik Adam Cużytek „Roman” i Stanisław Stach „Marian”. Cała ekipa skoczków wylądowała bez większych problemów. Był to drugi lot tej ekipy, dwa dni wcześniej operacja zakończyła się niepowodzeniem.
Z chwilą skoku otrzymał awans do stopnia majora. Po standardowej aklimatyzacji do życia w warunkach okupacji otrzymał przydział do Obszaru Lwowskiego Armii Krajowej. Na początku 1943 roku został szefem sztabu Oddziału III Operacyjnego Okręgu Lwów AK. Uczestniczył w wielu akcjach bojowych. W kwietniu 1944 roku w niemieckiej zasadzce w Lasach Janowskich został ranny w nogę. Przekazano go gestapo. 24 czerwca 1944 roku został rozstrzelany na noszach w lwowskim więzieniu.
