środa,
Ignacy Konstanty
Dziś mija rocznica urodzin oficera Wojska Polskiego, uczestnika kampanii wrześniowej i walk we Francji, cichociemnego.
Ignacy Jakub Konstanty urodził się 25 maja 1906 roku w Chicago. Cztery lata później wraz z rodzicami wrócił do Polski i zamieszkał w Starym Sączu. W 1927 roku zdał egzamin dojrzałości i podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W trakcie studiów odbył służbę wojskową, uzyskał stopień kaprala podchorążego w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Cieszynie. Po zdobyciu tytułu magistra filologii klasycznej pracował jako nauczyciel języków klasycznych.
Podczas kampanii wrześniowej nie został zmobilizowany. Na początku 1940 roku przedostał się na Węgry, a następnie do Francji, gdzie wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Służył w 1. Brygadzie Strzelców w Biggar. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. 30 stycznia 1943 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej. W nocy z 19 na 20 marca 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Beam” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim w kraju znaleźli się podporucznik Wilhelm Pluta „Pion” oraz podporucznik Wiktor Wiącek „Kanarek”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Mewa” położona kilkanaście kilometrów na południowy zachód od Opoczna.
Z chwilą skoku otrzymał awans do stopnia porucznika. Po standardowej aklimatyzacji odbytej w Warszawie otrzymał przydział na stanowisko oficera do zleceń w Inspektoracie Rejonu Zamość Okręgu Lublin AK. Skierowano go do „Kompanii Warszawskiej”. Brał udział w licznych akcjach bojowych, m.in. w odbiciu więźniów z więzienia w Biłgoraju. Później służył jeszcze w kilku w oddziałach partyzanckich. W czerwcu 1944 roku przyjechał do Warszawy. Walczył w powstaniu warszawskim w szeregach Zgrupowania „Żywiciel” na Żoliborzu. Po kapitulacji dzielnicy w okolicach Pruszkowa zbiegł z konwoju jenieckiego. Dzięki pomocy kolejarzy dotarł do rodzinnego Starego Sącza. Po wojnie pracował jako nauczyciel w szkołach średnich w Starym i Nowym Sączu. Zmarł 3 lipca 1972 roku w Nowym Sączu.
