wtorek,
Czesław Rossiński
Czesław Rossiński urodził się 2 sierpnia 1907 w Buzułuku nad rzeką Samarą w Rosji. W 1920 roku razem z rodzicami wrócił do Polski. Ukończył Państwowe VI Gimnazjum im. Tadeusza Rejtana w Warszawie. W 1927 roku zdał egzamin dojrzałości. Tytuł inżyniera zdobył na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1933 roku pracował jako leśnik.
Podczas kampanii wrześniowej był żołnierzem 4 kompanii Batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza „Orany” na Wileńszczyźnie. Uczestniczył w walkach z Armią Czerwoną. W październiku 1939 roku przekroczył granicę polsko-litewską i został internowany. Zdołał zbiec i pod koniec 1939 roku dotarł do Francji. Otrzymał przydział do 3 Pułku Piechoty. Odbył kurs w Szkole Podchorążych w Camp de Coëtquidan. Podczas kampanii francuskiej został kontuzjowany. W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii.
Służył w 1 Samodzielnej Brygadzie Strzelców, a następnie w oddziale wsparcia 16 Brygady Pancernej. W 1942 roku zgłosił się do służby w kraju. Odbył przeszkolenie dywersyjne. W nocy z 13 na 14 marca 1943 roku w ramach operacji lotniczej „Stock” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim skakali podporucznik Jan Hörl „Frog”, pułkownik Kazimierz Iranek-Osmecki „Antoni”, podporucznik Witold Strumpf „Sud”. Zrzut odebrała placówka odbiorcza „Koza” między Celestynowem a Pilawą, w okolicy wsi Karpiska.
Po aklimatyzacji w Warszawie otrzymał przydział do Okręgu Lublin Armii Krajowej. Został szefem Kedywu Inspektoratu Radzyń Podlaski. Wkrótce objął dowództwo grupy dywersyjnej działającej w Obwodzie Lublin-Miasto Inspektoratu Lublin. Od maja 1944 roku był dowódcą oddziału partyzanckiego Kedywu. Wkrótce formacja ta została kadrowym plutonem w 8 Pułku Piechoty Legionów AK. Brał udział w wielu akcjach zbrojnych, takich jak ataki na niemieckie posterunki i transporty kolejowe, likwidacja kolaborantów i funkcjonariuszy okupanta.
Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Lublina 8 Pułk Piechoty AK został rozbrojony. Jesienią 1944 roku jednostka została odtworzona, a Rossiński został jej dowódcą. W listopadzie brał udział w naradach, podczas których m.in. rozważano możliwość przeprowadzenia zamachu na czołowego polskiego komunistę Bolesława Bieruta. Ostatecznie pomysł ten został porzucony. Pod koniec 1944 roku został aresztowany przez NKWD. Podczas brutalnego śledztwa oskarżano go o prowadzenie przygotowań do zamachów na najważniejszych polskich komunistów.
9 kwietnia 1945 roku został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 12 kwietnia 1945 roku w więzieniu na Zamku Lubelskim. 11 maja 1990 roku został uniewinniony i zrehabilitowany na mocy postanowienia Sądu Najwyższego.
