Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Aleksander Stpiczyński

czwartek,

Aleksander Stpiczyński

Dziś mija rocznica urodzin majora kawalerii Wojska Polskiego, oficera wywiadu, cichociemnego, kawalera Orderu Virtuti Militari.

Aleksander Stpiczyński urodził się 7 kwietnia 1898 we Włocławku. Uczył się w Polskiej Centralnej Szkole Komitetu Obywatelskiego w Mohylowie. W 1917 roku zdał egzamin dojrzałości i został wcielony do armii rosyjskiej. Pod koniec tego samego roku został żołnierzem 1. Pułku Ułanów Krechowieckich w I Korpusie Polskim. Jesienią 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego. Jako żołnierz 4. Pułku Ułanów brał udział w walkach z Ukraińcami. m.in. w obronie Lwowa. Później walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1920 roku otrzymał awans do stopnia porucznika.

W okresie międzywojennym był oficerem zawodowy. Od 1934 roku służył w Oddziale II Sztabu Generalnego. Jako oficer wywiadu pracował w polskim konsulacie w Kijowie. W 1939 roku kierował polską placówką wywiadu w Bratysławie. Po wybuchu drugiej wojny światowej znalazł się w Warszawie i wkrótce został ewakuowany wraz z Oddziałem II. Na początku 1940 roku zameldował się we Francji. Został zaprzysiężony na rotę Związku Walki Zbrojnej i wyznaczony na emisariusza Naczelnego Wodza. Już w maju jako kurier udał się do okupowanej Polski. Organizował struktury polskiego wywiadu we wschodnich terenach kraju.

Organizując kanały łączności dla polskich kurierów, współpracował z Kazimierzem Leskim, wielokrotnie w tym celu podróżował po Europie. W lutym 1943 roku został zatrzymany w pobliżu granicy francusko-hiszpańskiej. Zdołał zbiec z transportu do obozu koncentracyjnego, jednak doznał ciężkiego uszkodzenia kolana i wkrótce został aresztowany. Po ucieczce z więziennego szpitala dzięki pomocy francuskiego ruchu oporu przedostał się do Wielkiej Brytanii.

Skierowano go do służby w kraju. Odbył kurs spadochronowy. 1 marca 1944 roku otrzymał awans do stopnia majora. W nocy z 21 na 22 września 1944 roku w ramach operacji lotniczej „Przemek 1” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim w kraju znaleźli się podporucznik Marian Leśkiewicz „Wygoda”, pułkownik Przemysław Nakoniecznikoff-Klukowski „Kruk 2”, podporucznik Zenon Sikorski „Pożar”, porucznik Tadeusz Sokół „Bug 2” oraz plutonowy Kazimierz Śliwa „Strażak”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Rozmaryn” kilka kilometrów od Secemina.

W oczekiwaniu na kontakt z dowództwem Armii Krajowej walczył w szeregach oddziałów AK na Kielecczyźnie. W grudniu 1944 roku został aresztowany w Krakowie. Przeszedł brutalne śledztwo. W styczniu 1945 roku trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Gross-Rosen. Do końca wojny przebywał w obozach koncentracyjnych. Po uwolnieniu i krótkiej rekonwalescencji zameldował się w Londynie. Po demobilizacji postanowił pozostać na emigracji. W 1949 roku wyjechał do Ekwadoru. W 1974 roku wrócił do Polski. Zmarł 21 września 1987 roku w Warszawie.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły