wtorek,
Aleksander Makagonow
Aleksander Makagonow urodził się 1 marca 1924 roku w Buksztelu niedaleko Białegostoku. W 1939 roku ukończył drugą klasę gimnazjum. Po klęsce wrześniowej jego rodzinne strony znalazły się pod sowiecką okupacją. Wiosną 1940 roku wraz z rodziną został zesłany w głąb ZSRR. Po podpisaniu układu Sikorski-Majski wstąpił do Armii Andersa. Służył w 10. Pułku Artylerii Lekkiej 10. Dywizji Piechoty. Po ewakuacji polskich oddziałów na Bliski Wschód zgłosił się do służby w kraju. Został przetransportowany do Wielkiej Brytanii, gdzie odbył szkolenie ze specjalnością w radiotelegrafii. 19 stycznia 1944 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej.
W nocy z 16 na 17 października 1944 roku w ramach operacji lotniczej „Poldek 1” został przerzucony do okupowanej Polski. Razem z nim ze spadochronem skakali: major Jerzy Emir-Hassan „Turek 2”, podpułkownik Leopold Krizar „Czeremosz”, porucznik Bruno Nadolczak „Piast”, podporucznik Stefan Przybylik „Gruch”, pułkownik Roman Rudkowski „Rudy”. Z powodu nieotwarcia spadochronu podczas operacji zginął podpułkownik Leopold Krizar. Skoczków przyjęła zapasowa placówka odbiorcza „Newa” kilkanaście kilometrów Piotrkowa Trybunalskiego.
Z chwilą skoku otrzymał awans do stopnia kaprala. Otrzymał przydział do Oddziału V Podokręgu Piotrków Trybunalski Armii Krajowej. Służył jako radiotelegrafista w plutonie radiołączności Oddziału V Łączności sztabu obwodu. W październiku 1944 roku awansował do stopnia plutonowego. Po zakończeniu wojny zdecydował się pozostać w kraju, ujawnił się przed komunistycznymi władzami. W pierwszych latach pracował jako sprzedawca w Piotrkowskich Zakładach Szklarskich. W 1949 roku zdał egzamin dojrzałości, w 1953 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.
Jako architekt pracował m.in. w Biurze Projektów w Łodzi i Prezydium Rady Narodowej w Piotrkowie Trybunalskim. W latach 1966–1970 współpracował ze Służbą Bezpieczeństwa. Zmarł 8 marca 1970 roku w Piotrkowie Trybunalskim.
