Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Zofia Franio

czwartek,

Zofia Franio

Dzisiaj przypada rocznica śmierci Zofii Franio – lekarki, żołnierza Armii Krajowej, Sprawiedliwej wśród Narodów Świata.

Urodziła się 16 stycznia 1899 roku w Pskowie. Studiowała w Żeńskim Instytucie Medycznym w Piotrogrodzie i na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Dońskiego w Rostowie oraz Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W 1927 roku uzyskała doktorat wszechnauk lekarskich.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej ochotniczo zgłosiła się do służby w Wojsku Polskim. Wojnę zakończyła w stopniu porucznika. W dwudziestoleciu międzywojennym pracowała jako lekarz. Prowadziła także kursy medyczne w ramach działalności Przysposobienia Wojskowego Kobiet. Podczas kampanii wrześniowej była przewodniczącą Komisji Poborowej ochotniczego batalionu Pomocniczej Służby Wojskowej we Lwowie. W listopadzie 1939 roku, po powrocie do Warszawy, wstąpiła do Służby Zwycięstwu Polski. W jej mieszkaniu zorganizowano jeden z pierwszych punktów kontaktowych Dowódcy Głównego SZP generała Michała Tokarzewskiego-Karaszewicza.

Na początku 1940 roku sformowała pierwszy kobiecy patrol Związku Walki Zbrojnej. Pod konie tego roku dowodziła już kilkoma minerskimi kobiecymi patrolami sabotażowo-dywersyjnymi. Brały one udział w akcjach Związku Odwetu oraz uczestniczyły w produkcji materiałów wybuchowych. Była jednym z oficerów przygotowujących głośną akcję „Wieniec”. W nocy z 7 na 8 października 1942 roku oddziały AK sparaliżowały ruch kolejowy dookoła Warszawy. W operacji wziął udział jeden z Kobiecych Patroli Minerskich.

W powstaniu warszawskim walczyła w Śródmieściu. W stopniu kapitana dowodziła Kobiecymi Patrolami Minerskimi. Uczestniczyły one m.in. w zdobyciu gmachu PAST-y, jednak głównym obszarem ich działalności była produkcja materiałów wybuchowych i zapalających. Zofia Franio była także lekarzem w powstańczych szpitalach. Po upadku powstania opuściła Warszawę wraz z ludnością cywilną i w ten sposób uniknęła niewoli.

W czasie drugiej wojny światowej niezależnie od działalności konspiracyjnej Zofia Franio ukrywała osoby pochodzenia żydowskiego oraz udzielała im pomocy materialnej. Współpracowała z Radą Pomocy Żydom „Żegota”. Za te zasługi w 1971 roku Instytut Jad Waszem uhonorował ją tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Po wojnie powróciła do praktyki lekarskiej. W listopadzie 1946 roku została aresztowana przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa pod zarzutem działalności w Zrzeszeniu Wolność i Niezawisłość (WiN). Otrzymała wyrok dwunastu lat więzienia. Na wolność wyszła w 1956 roku. Podjęła pracę w Liceum Medycznym Nr 4. Była działaczem Polskiego Czerwonego Krzyża. Zmarła 25 listopada 1978 roku w Warszawie.

Artykuł: Teoria emocji kolorów

Teoria emocji kolorów

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły