poniedziałek,
Zofia Dąbrowska
Dziś mija rocznica śmierci uczestniczki powstania warszawskiego, żołnierza batalionu „Zośka”.
Zofia Dąbrowska urodziła się 30 listopada 1924 roku w Warszawie. Podczas okupacji niemieckiej działalność konspiracyjną rozpoczęła w Szarych Szeregach. Była harcerką w 1. drużynie Hanny Bińkowskiej plutonu żeńskiego „Oleńka” batalionu „Zośka”, a jej dowódcą była Zofia Krassowka „Zosia Duża”. W późniejszym okresie została przydzielona do służby pomocniczej Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej. Młode harcerki zajmowały się m.in. niesieniem pomocy rannym w akcjach dywersyjnych żołnierzom.
Podczas powstania warszawskiego służyła w patrolu sanitarnym 1. kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” Armii Krajowej. Była także łączniczką dowódcy kompanii podporucznika Andrzeja Łukoskiego. Jej oddział w składzie zgrupowania „Radosław” rozpoczął powstanie na Woli, a później trafił na Stare Miasto. Na wniosek dowódcy batalionu „Czata 49” majora Tadeusza Runge „Witolda” otrzymała Krzyż Walecznych. Po upadku Starówki przeszła kanałami do Śródmieścia. W pierwszych dniach września oddziały zgrupowania „Radosław” zostały skierowane na Czerniaków. Na skarpie czerniakowskiej Zofia Dąbrowska został ciężko ranna. Zmarła w wieku 19 lat w powstańczym szpitalu.
