piątek,
Testament Polski Walczącej
W związku z bezprawnym przejmowaniem władzy w Polsce przez komunistów 1 lipca 1945 roku Rada Jedności Narodowej opublikowała odezwę programową do narodu polskiego. Autorem tekstu był poeta Jerzy Braun, ostatni Delegat Rządu na Kraj. Rada Jedności Narodowej była reprezentacją polityczną Polskiego Państwa Podziemnego powołaną w styczniu 1944 roku w wyniku przekształcenia Krajowej Reprezentacji Politycznej. RJN rozwiązała się 1 lipca 1945 roku, a jej ostatnim aktem był Manifest do Narodu Polskiego i Narodów Zjednoczonych zakończony Testamentem Polski Walczącej.
18 czerwca 1945 roku w Moskwie rozpoczął się pokazowy proces polityczny przywódców Polskiego Państwa Podziemnego. 28 czerwca 1945 roku polscy komuniści powołali Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej. Zostało to zaakceptowane przez zachodnich sojuszników Polski. W takiej sytuacji dalsza walka w formie konspiracji nie była możliwa.
Testament Polski Walczącej
Składają się nań następujące postulaty:
- Opuszczenie terytorium Polski przez wojska sowieckie oraz przez rosyjską policję polityczną.
Zaprzestanie prześladowań politycznych, którego dowodem będzie:
- zwolnienie skazanych i uwięzionych w procesie moskiewskim,
- amnestia dla więźniów politycznych oraz dla wszystkich żołnierzy AK i dla tak zw. „oddziałów leśnych”,
- powrót Polaków wywiezionych w głąb Rosji i likwidacja obozów koncentracyjnych przypominających smutnej pamięci metody totalizmu niemieckiego,
- zniesienie systemu politycznego, znajdującego wyraz w istnieniu tak zw. Min. Bezpieczeństwa.
Zjednoczenie i uniezależnienie Armii Polskiej przez:
- spolszczenie korpusu oficerskiego w armii gen. Rola- Żymierskiego,
- honorowy powrót z bronią wojsk polskich z zagranicy,
- połączenie w jedną całość i na równych prawach armii z zagranicy oraz b. Armii Krajowej z armią gen. Żymierskiego.
Zaprzestanie dewastacji gospodarczej kraju przez władze okupacyjne.
- Dopuszczenie wszystkich polskich stronnictw demokratycznych do udziału w wyborach pięcioprzymiotnikowych.
- Zapewnienie niezależności polskiej polityki zagranicznej.
- Stworzenie pełnego samorządu terytorialnego, społeczno- gospodarczego i kulturalno-oświatowego.
- Uspołecznienie własności wielkokapitalistycznej i zorganizowanie sprawiedliwego podziału dochodu społecznego.
- Zapewnienie masom pracujących współkierownictwa i kontroli nad całą gospodarką narodową oraz warunków materialnych zabezpieczających byt rodzinie i osobisty rozwój kulturalny.
- Swoboda walki dla klasy robotniczej o jej prawa w ramach nieskrępowanego ruchu zawodowego.
- Sprawiedliwe przeprowadzenie reformy rolnej i kontrola narodu nad akcją osiedleńczą na odzyskanych Ziemiach Zachodnich i w Prusach Wschodnich.
- Oparcie powszechnego, demokratycznego nauczania i wychowania na zasadach moralnych i duchowych dorobku cywilizacji zachodniej i naszego kraju.
Zapewniając walkę o ten program na jawnej arenie politycznej, stronnictwa demokratyczne Rady Jedności Narodowej wyrażają nadzieję, że Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej dążyć będzie do demokratyzacji Polski i do przekreślenia różnic i sporów dzielących dotąd różne odłamy społeczeństwa polskiego.
Dopóki dążenie to nie przejawi się w czynach, nie będzie mogło nastąpić trwałe odprężenie w stosunkach wewnętrznych a wielu ludzi Polski Podziemnej będzie musiało się nadal ukrywać, bez żadnych wrogich zamiarów wobec Rządu lecz wyłącznie z obawy o swe życie.
Ze swej strony Polska Walcząca stwierdza, że nie dąży do sprowokowania wojny między demokracjami Zachodu a Związkiem Radzieckim, na której – jak głosi prasa rządowa – „londyńczycy opierali swe rachuby polityczne”.
Nowa wojna zadałaby tak straszne rany narodowi polskiemu, że pragnieniem wszystkich jest porozumienie polsko-rosyjskie oraz między Anglią, Ameryką i Rosją na drodze pokojowej. Jeżeli to porozumienie ma być trwałe, nie wystarczy przywrócenie zaufania w stosunkach Polski z Rosją. Naród polski jest członkiem wielkiej rodziny narodów środkowo-europejskich, a w szczególności zachodnio-słowiańskich, z którymi związany jest przez swe położenie geopolityczne i przeszłość historyczną i pragnie wejść z nimi w najściślejszą wspólnotę polityczną, gospodarczą i kulturalną.
Wyrażamy nadzieję, że osiągnięcie porozumienia z Rosją na tych zasadach jest możliwe i że ono jedynie zlikwiduje po wieczne czasy nieprzyjaźń polsko-rosyjską, mającą swe źródło w polityce reakcyjnego caratu, zastępując ją wzajemnym szacunkiem, zaufaniem i przyjaźnią dla dobra obu narodów, Europy i całej demokratycznej ludzkości.