czwartek,
Tadeusz Czerwiński
Tadeusz Czerwiński urodził się 17 lutego 1910 roku w Gronowcu. Po pomyślnie zdanym egzaminie dojrzałości wstąpił do wojska. W 1934 roku uzyskał stopień podporucznika. Wkrótce przeszedł przeszkolenie lotnicze w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa Nr 1 w Dęblinie. W 1936 roku ukończył Kurs Wyższego Pilotażu w Grudziądzu i rozpoczął służbę w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Dęblinie. Dwa lata później awansował do stopnia porucznika.
Po wybuchu drugiej wojny światowej dowodził jednym z kluczy myśliwskich sformowanych z pilotów Eskadry Ćwiczebnej Pilotażu. W połowie września 1939 roku zgodnie z rozkazami dowództwa przeszedł do Rumunii. Zdołał przedostać się do Francji, gdzie otrzymał przydział do I/145 Dywizjonu Myśliwskiego „Warszawskiego”. Brał udział w powietrznych walkach podczas kampanii francuskiej, 8 czerwca 1940 roku zestrzelił dwa wrogie myśliwce Messerschmitt Bf 110. Po klęsce Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii.
23 lipca 1940 roku dołączył do składu 302 Dywizjonu Myśliwskiego „Poznańskiego”, trzy tygodnie później został dowódcą eskadry B. 15 września zestrzelił nieprzyjacielski bombowiec Dornier Do-17. Po odbyciu tury lotów bojowych w połowie 1941 roku został oddelegowany do pracy na stanowisku instruktora. Na początku 1942 roku wrócił do służby w macierzystym dywizjonie, a 15 kwietnia 1942 roku został jego dowódcą. 26 kwietnia zestrzelił myśliwiec Focke-Wulf Fw 190.
22 sierpnia 1942 roku poleciał w osłonie bombowców atakujących cele w rejonie miasta Saint-Omer na terenie okupowanej Francji. Zginął zestrzelony przez niemiecką artylerię przeciwlotniczą, jego samolot eksplodował w powietrzu trafiony w zbiorniki paliwa. Pośmiertnie po raz trzeci otrzymał Krzyż Walecznych.
