Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Ryszard Białous „Jerzy”

czwartek,

Ryszard Białous „Jerzy”

„Ludzie, którymi miałem zaszczyt dowodzić, to nie wyspa oderwana od społeczeństwa ani cierpiętnicy, dla których było ideałem polec za Ojczyznę, lecz świadomi swych obowiązków młodzi obywatele Rzeczypospolitej, dla których ideałem było żyć dla Niej i pracą przyczynić się do Jej świetności”

–– Ryszard Białous o żołnierzach batalionu „Zośka”.

Ryszard Mieczysław Białous urodził się 4 kwietnia 1914 roku w Warszawie. Ukończył Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki. W 1932 roku zdał maturę i rozpoczął studia na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Rok później przeniósł się na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. Po trzech latach nauki zdał egzamin dyplomowy uprawniający do używania tytułu inżyniera. W 1939 roku uzyskał absolutorium, jednak wybuch wojny uniemożliwił zdanie egzaminów końcowych. W latach 1937–1938 odbył kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie. Od czasów szkolnych działał w harcerstwie. W 1932 roku otrzymał stopień podharcmistrza.

Podczas kampanii wrześniowej walczył jako dowódca plutonu saperów 8. Dywizji Piechoty. Początkowo jego oddział dokonywał zniszczeń opóźniających marsz wojsk niemieckich, później brał udział w obronie Warszawy. 19 września został ciężko raniony w obydwie nogi, groziła mu amputacja. Po kapitulacji stolicy został wywieziony do Milanówka i dzięki temu uniknął niewoli. Przeszedł trwającą cztery miesiące rehabilitację. Jeszcze nie w pełni sił włączył się w działalność konspiracyjną.

Został oficerem operacyjnym Związku Odwetu. Jednocześnie utrzymywał przedwojenne kontakty związane z harcerstwem i współtworzył program Szarych Szeregów. Po powołaniu Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej objął dowództwo utworzonego na bazie Grup Szturmowych Szarych Szeregów Oddziału Specjalnego „Jerzy”. Pod koniec sierpnia 1943 roku OS „Jerzy” przekształcono w batalion „Zośka”. Do wybuchu powstania warszawskiego jego żołnierze przeprowadzili wiele akcji bojowych. W maju 1943 roku Ryszard Białous uzyskał stopień porucznika.

„Jerzy” dowodził batalionem „Zośka” także podczas powstania warszawskiego. Batalion znalazł się w składzie zgrupowania „Radosław”. Białous uczestniczył w walkach na Woli. Później znalazł się na Starym Mieście. Kompania „Rudy” z „Zośki”, dowodzona przez Andrzeja Romockiego „Morro” był jedynym oddziałem, który 31 sierpnia przebił się do Śródmieścia. Tego samego dnia po śmierci i Jana Kajusa Andrzejewskiego, „Jerzy” został dowódcą brygady dywersji „Broda 53”. Podlegały mu m.in. oddziały „Zośka”, „Osjan”, „Dysk”, „Leśnik”.

We wrześniu 1944 roku Ryszard Białous otrzymał awans do stopnia kapitana. Walczył jeszcze w Śródmieściu i na Górnym Czerniakowie. Za powstanie warszawskie został odznaczony swoim drugim Krzyżem Walecznych oraz Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po kapitulacji trafił do niemieckiej niewoli.

W kwietniu 1945 roku został uwolniony przez oddziały brytyjskie. Służył w 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. W 1947 roku został Naczelnikiem Harcerzy ZHP poza granicami kraju. W 1948 roku zdecydował się na wyjazd do Argentyny. W 30. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego odwiedził Polskę. Zmarł 24 marca 1992 roku w Neuquén, w Argentynie.

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Artykuł: Bezpośredni dostęp do pamięci

Bezpośredni dostęp do pamięci

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły