czwartek,
Rodzina de Pourbaix
W rozegranej pierwszego dnia kampanii wrześniowej bitwie pod Mokrą uczestniczyło trzech braci de Pourbaix. Kamil, Kazimierz i Zdzisław służyli w 2. Dywizjonie Artylerii Konnej im. Józefa Sowińskiego.
Kamil Kazimierz Józef de Pourbaix
Urodził się w 1913 roku. Studiował na Politechnice Lwowskiej. Podczas służby wojskowej trafił do Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego we Włodzimierzu Wołyńskim. Po przejściu do rezerwy zajął się swoim majątkiem na Wołyniu. W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany. Pierwszego dnia drugiej wojny światowej pod Mokrą dowodził I Plutonem III Baterii 2. Dywizjonu Artylerii Konnej im. Józefa Sowińskiego. Zginął, odpierając ataki niemieckich czołgów.
Kazimierz de Pourbaix
Przyszedł na świat w 1917 roku. Jako absolwent XI Gimnazjum we Lwowie w 1935 roku zdał egzamin dojrzałości. Rok później po odbyciu służby wojskowej w Szkole Podchorążych Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Kilka tygodni przed atakiem Niemiec na Polskę został zmobilizowany. Podczas kampanii wrześniowej służył jako dowódca I Plutonu I Baterii 2. Dywizjonu Artylerii Konnej. Walczył m.in. pod Mokrą, pod Wolą Cyrusową, pod Mińskiem Mazowieckim, w obronie Palmir. Po porażce wrześniowej włączył się w działalność konspiracyjną, prowadził kursy podchorążych w Warszawie. Brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie mieszkał na emigracji, zmarł w 2005 roku w Belgii.
Zdzisław de Pourbaix
Urodził się w 1918 roku. Uczęszczał do XI Gimnazjum we Lwowie. W 1936 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął służbę wojskową. Rok później ukończył kurs Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego we Włodzimierzu Wołyńskim. W bitwie pod Mokrą dowodził II Plutonem III Baterii 2. Dywizjonu Artylerii Konnej im. Józefa Sowińskiego. Po klęsce wrześniowej działał w konspiracji, zajmował się szkoleniem podchorążych. W październiku 1943 roku został zatrzymany podczas jednej z łapanek. Zginął rozstrzelany w egzekucji.
Rodzina de Pourbaix
Rodzina de Pourbaix wywodziła się z bardzo bogatego belgijskiego rodu. Około 1880 roku belgijski bankier August de Pourbaix kupił majątek Horodec na Wołyniu. Zauroczona tym zakątkiem rodzina de Pourbaix zdecydowała się wyjechać z Belgii na stałe. Po kilkunastu latach administrowaniem majątkiem zajął się syn Augusta. Kamil de Pourbaix oprócz wzorowego prowadzenia gospodarstwa udzielał się w działalności politycznej i społecznej, prawie dziesięć lat był także okręgowym sędzią przysięgłym. W 1910 roku został mężem hrabianki Marii Miączyńskiej herbu Suchekomnaty. Podczas pierwszej wojny światowej za pomoc udzieloną polskim legionistom został zesłany na Syberię. W 1918 roku wrócił do Polski i otrzymał polskie obywatelstwo.
Kamil de Pourbaix czuł się za Polakiem, a swoje dzieci wychował zgodnie z dewizą „Bóg, Honor, Ojczyzna”. Wspierała go w tym jego żona. Po wybuchu drugiej wojny światowej rodzina de Pourbaix w obawie przed Sowietami opuściła Wołyń i zamieszkała w Warszawie. W ich mieszkaniu prowadzono działalność konspiracyjną. Państwo de Pourbaix mieli dziesięcioro dzieci. Praktycznie wszystkie z nich czynnie uczestniczyły w walce z niemieckim najeźdźcą podczas drugiej wojny światowej, pięcioro otrzymało odznaczenia. Dwoje z nich zapłaciło najwyższą cenę.
- Kamil Kazimierz Józef de Pourbaix – porucznik Wojska Polskiego, poległ w bitwie pod Mokrą, kawaler Virtuti Militari;
- Zdzisław de Pourbaix – uczestnik kampanii wrześniowej, walczył w bitwie pod Mokrą, żołnierz Armii Krajowej, rozstrzelany przez Niemców w 1943 roku, kawaler Virtuti Militari;
- Kazimierz de Pourbaix – porucznik Wojska Polskiego, walczył w bitwie pod Mokrą, powstaniec warszawski, kawaler Virtuti Militari;
- Franciszek de Pourbaix – uczestnik kampanii wrześniowej, powstaniec warszawski;
- Antoni de Pourbaix – powstaniec warszawski;
- Zofia de Pourbaix – łączniczka Armii Krajowej;
- Ryszard de Pourbaix – powstaniec warszawski;
- Stanisław de Pourbaix – żołnierz Armii Krajowej;
- Marian de Pourbaix – uczestnik szkoły podchorążych (1944);
- Anna Maria de Pourbaix po mężu Zakrzewska – żona Jana Zakrzewskiego zamordowanego przez NKWD w Charkowie.
