sobota,
1922: Oficerska Szkoła Marynarki
28 listopada 1918 roku Naczelny Wódz Józef Piłsudski wydał rozkaz, na którego mocy rozpoczęto tworzenie polskiej marynarki wojennej. Brakowało kadr podoficerskich i marynarskich, dlatego od początku jednym z ważniejszych zadań było utworzenie systemu szkoleniowego. W 1920 roku powstała Szkoła Marynarzy oraz dywizjon ćwiczebny. W polskiej flocie było sporo oficerów, którzy mieli za sobą służbę w marynarkach wojennych państw zaborczych, dlatego budowa morskiej szkoły oficerskiej rozpoczęła się dopiero po wojnie polsko-bolszewickiej.
Decyzją szefa Departamentu dla Spraw Morskich wiceadmirała Kazimierza Porębskiego, od 1 października 1922 roku zaczęto tworzyć Oficerską Szkołę Marynarki Wojennej (OSMW) w Toruniu. Już 6 listopada tego samego roku OSMW rozpoczęła swoją działalność. W Toruniu już wcześniej, w 1921 roku, organizowano Tymczasowe Kursy Instruktorskie. Nowa szkoła składała się tylko z jednego wydziału. Zakładano realizację programu kształcenia oficerów pokładowych od podstaw, tak aby kandydaci nie musieli mieć znajomości wiedzy wojskowej i technicznej.
Pierwsze roczniki uczyły się dwa lata, od 1924 roku czas ten wzrósł do lat trzech. Realizowano nie tylko zajęcia z przedmiotów ogólnowojskowych i morskich, ale także chemii, matematyki, fizyki, prawa i języków obcych. Podczas nauki podchorążowie odbywali łącznie rok praktyki na jednostkach pływających (ORP „Komendant Piłsudski”, „Generał Haller” i inne).
W 1928 roku nastąpiła reorganizacja szkolnictwa w Wojsku Polskim i OSMW zmieniło nazwę na Szkołę Podchorążych Marynarki Wojennej (SPMW). Zmiany nie dotyczyły systemu rekrutacji i kształcenia, natomiast powstały dwa wydziały – Morski i Techniczny. W 1935 roku powstał Wydział Administracyjny. W 1938 roku szkoła przeniosła się do Bydgoszczy.
