wtorek,
Obrona Warszawy 1831
29 listopada 1830 roku w Warszawie rozpoczął się zryw niepodległościowy skierowany przeciwko rosyjskiemu zaborcy. W styczniu 1831 roku sejm podjął uchwałę o detronizacji Mikołaja I, car odpowiedział na to wysłaniem korpusu interwencyjnego. W lutym w granice Królestwa Polskiego wkroczyła licząca ponad sto tysięcy żołnierzy armia pod wodzą feldmarszałka Iwana Dybicza. Początkowo Polacy odnosili w walkach sukcesy. Punktem zwrotnym stała się bitwa pod Ostrołęką wygrana przez Rosjan 26 maja 1831 roku. Latem 1831 roku wojska rosyjskie przeszły wzdłuż granicy pruskiej przez Ostrołękę i Płock, a następnie przeprawiły się na lewy brzeg Wisły i wkrótce dotarły w rejon zachodniej strony Warszawy.
6 września 1831 roku nad ranem carscy żołnierze rozpoczęli natarcie na Warszawę, jednak ich atak został zatrzymany przez polską piechotę. Kolejne uderzenie zostało poprzedzone dwugodzinnym ostrzałem artyleryjskim. W drugim szturmie rosyjskie oddziały zdołały zająć dwa forty, podczas walk o redutę nr 54 nastąpił wybuch magazynu amunicyjnego, w efekcie zginęło wielu Rosjan. W następnej fazie walk nastąpił silny ostrzał artyleryjski reduty nr 56, której obroną dowodził generał Józef Sowiński. Później zaatakował carska piechota, rosyjska przewaga liczebna była tak wielka, że obrońcy reduty nie mieli szans powodzenia, w heroicznym boju poległo wielu Polaków. Powszechnie podawana wersja okoliczności śmierci Józefa Sowińskiego to walka do ostatniego naboju w obronie Reduty Wolskiej i zakłucie bagnetami przez żołnierzy carskich.
Po przełamaniu polskiej linii obrony na Woli, obrońcy Warszawy znaleźli się w fatalnej sytuacji. 7 września rozpoczęły się negocjacje na temat kapitulacji miasta, kiedy zostały one wstrzymane, carskie oddziały zaatakowały ponownie i zajęły kolejne rejony. Nie widząc szans na skuteczną obronę, polskie oddziały wycofały się w stronę Modlina i 8 września Rosjanie nie napotykając oporu, zajęli całą Warszawę.
Ostatnim punktem oporu powstańców była twierdza w Zamościu, która poddała się 21 października. Po upadku zrywu narodowego car Mikołaj I wprowadził wobec Polaków wiele represji. Konstytucję zastąpiono wprowadzonym przez zaborcę Statutem Organicznym, polską armię włączono do rosyjskiej, likwidacji uległy polski Sejm i samorządy oraz szkolnictwo wyższe. Z zamysłem sprawowania kontroli nad miastem, w Warszawie wzniesiono Cytadelę obsadzoną silnym garnizonem rosyjskim. Zintensyfikowano politykę rusyfikacji narodu polskiego.
