wtorek,
Nancy Astor
Nancy Astor przyszła na świat w Stanach Zjednoczonych, urodziła się 19 maja 1879 roku w Danville w stanie Wirginia. Do Wielkiej Brytanii przyjechała jako młoda rozwódka, jej pierwszy mąż nadużywał alkoholu. W Anglii poznała bogatego polityka i magnata prasowego Williama Waldorfa Astora, wkrótce para zawarła związek małżeński.
Nancy namówiła swojego nowego męża na karierę polityczną, jako człowiek z szerokimi koneksjami szybko przebił się do brytyjskiego parlamentu. Z czasem Nancy również zapragnęła zostać parlamentarzystką. Brytyjskie kobiety po wieloletniej walce uzyskały czynne i bierne prawa wyborcze dopiero w 1918 roku, wcześniej żądania przyznania kobietom prawa głosu często kończyły się brutalną interwencją policji. Prawo wyborcze z 1918 roku nie było równe dla kobiet i mężczyzn, przedstawicielki płci pięknej chcące głosować musiały mieć ukończone trzydzieści lat i posiadać nieruchomość.
Pierwszą kobietą wybraną do Izby Gmin była Constance Markiewicz, jednak jako członkini irlandzkiej partii separatystycznej Sinn Féin odmówiła złożenia przysięgi. Nancy została wybrana w wyborach uzupełniających, które odbyły się 28 listopada 1919 roku. Startowała w nich z ramienia konserwatystów. W brytyjskim parlamencie zasiadała przez ćwierć wieku.
Nancy Astor angażowała się w sprawy społeczne, skupiała się na problemach dotyczących spraw kobiet i rodziny. Była zadeklarowaną przeciwniczką alkoholu, jej pierwsze wystąpienie w parlamencie dotyczyło kontroli sprzedaży napojów wyskokowych. Po kilku latach doprowadziła ostatecznie do wprowadzenia zakazu sprzedaży alkoholu dla osób poniżej osiemnastego roku życia. Sukces nie był pełny, zakaz nie obowiązywał po uzyskaniu zgody rodziców.
Słynęła z ciętego języka, znane były jej częste słowne utarczki z Winstonem Churchillem. Podobno podczas wizyty w ZSRR wprost zapytała Józefa Stalina, dlaczego zabił tak wielu swoich obywateli, a sytuację uratował tłumacz, łagodząc treść wypowiedzi Nancy. Kiedy Joachim von Ribbentrop był ambasadorem Niemiec w Wielkiej Brytanii, powiedziała mu, że Adolf Hitler jest zbyt podobny do Charliego Chaplina, aby go traktować poważnie.
W 1945 roku odeszła od polityki, zmarła 2 maja 1964 roku w Londynie, w wieku 84 lat.
