poniedziałek,
Mieczysław Mümler
Dziś mija rocznica śmierci najstarszego polskiego pilota biorącego udział w bitwie o Anglię.
Mieczysław Mümler urodził się 10 grudnia 1899 roku we Lwowie, w zaborze austriackim. W rodzinnym mieście ukończył szkołę powszechną i rozpoczął naukę w średniej. Był członkiem polskich drużyn skautów i organizacji paramilitarnych. Od listopada 1918 roku uczestniczył w walkach polsko-ukraińskich o Lwów. Na początku 1919 roku został ranny. Miesiąc później rozpoczął służbę w 1. Pułku Artylerii Polowej Legionów. W 1920 roku został skierowany do Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Po jej ukończeniu służył w 6. Pułku Artylerii Polowej w Krakowie. W 1921 roku otrzymał awans do stopnia porucznika i zdał maturę w krakowskim Gimnazjum św. Anny.
W 1926 roku złożył podanie o przeniesienie do lotnictwa. Po uzyskaniu zgody komisji lekarskiej odbył siedmiomiesięczny kurs pilotażu w 11 pułku myśliwskim w Lidzie. Od 1928 roku służył w 3. Pułku Lotniczym w Poznaniu. Rok później objął dowództwo 132 eskadry myśliwskiej. Był cenionym pilotem i dowódcą. W 1939 roku w stopniu majora dowodził wyposażonym w polskie myśliwce PZL P.11c III Dywizjonem Myśliwskim 3 Pułku Lotniczego.
W kampanii wrześniowej jego jednostka znalazła się w składzie Armii „Poznań”. We wrześniu 1939 roku stoczył kilka walk powietrznych, 6 września zestrzelił niemiecki bombowiec Heinkel He 111, 12 września kolejną taką maszynę oraz samolot zwiadowczy Henschel Hs 126. W połowie września Armia „Poznań” została okrążona nad Bzurą. 17 września na rozkaz dowództwa major Mümler odleciał w kierunku na Lublin. Dzień później odleciał do Rumunii, gdzie został internowany. Po ucieczce zdołał przez Jugosławię i Grecję dotrzeć do Francji.
Odbył przeszkolenie na samolotach francuskich i został dowódcą oraz organizatorem II dywizjonu myśliwskiego. Aby brać udział w walkach, na własną prośbę przeniósł się do Grouppe de Chasse II/7. W kampanii francuskiej latał na samolotach Devoitine D.520. 1 czerwca 1940 roku zestrzelił kolejny bombowiec Heinkel He 111. 15 czerwca posłał na ziemię bombowiec Dornier Do 17. Po klęsce Francji przeleciał samolotem do Algieru, a następnie do Maroka. Z portu w Casablance angielskim okrętem przedostał się do Wielkiej Brytanii.
10 lipca 1940 roku sformowano 302. Dywizjon Myśliwski „Poznański”, który nawiązywał do tradycji poznańskiego III/3 Dywizjonu Myśliwskiego. Mieczysław Mümler został jego organizatorem i pierwszym dowódcą. Był najstarszym polskim pilotem biorącym udział w bitwie o Anglię. 18 września 1940 roku za sterami myśliwca Hurricane Mk I zestrzelił nad ujściem Tamizy bombowiec Dornier Do 215. W grudniu tego roku zdał dowództwo dywizjonu. Od lutego 1941 roku został szefem pilotażu w 58 Operational Training Unit i 55 OTU w Sunderland. We wrześniu objął stanowisko komendanta Polskiej Szkoły Myśliwskiej w 58. OTU. Okazjonalnie latał bojowo, 3 lutego 1943 roku w powietrznej walce uszkodził myśliwiec Focke-Wulf Fw 190. Jesienią 1943 roku został polskim oficerem łącznikowym w dowództwie 84. Grupy Myśliwskiej RAF. Służbę zakończył w stopniu pułkownika.
Po demobilizacji pozostał na emigracji. Nie przyjął obywatelstwa brytyjskiego, zmarł 5 września 1985 roku w Londynie. Otrzymał wiele odznaczeń, były to m.in. Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Niepodległości, Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921, Krzyż Obrony Lwowa, francuskie Croix de la Valeur Militaire i Croix de Guerre 1939-1945, brytyjskie Distinguished Flying Cross i Krzyż Komandorski Orderu Imperium Brytyjskiego, Medal Pamiątkowy X Rocznicy Walk o Wyzwolenie Republiki Łotewskiej, rumuński Order Korony Rumunii.
