sobota,
Marsz Mokotowa
Pieśń „Marsz Mokotowa” powstała 20 sierpnia 1944 roku podczas powstania warszawskiego. Utwór ten stał się symbolem walki powstańców na Mokotowie. Muzykę do słów Mirosława Jezierskiego („Karnisz”) skomponował Jan Markowski („Krzysztof”). Od 1969 roku na pamiątkę wybuchu powstania codziennie o godzinie 17:00 „Marsz Mokotowa” rozbrzmiewa z wieży zegarowej przy ulicy Puławskiej 59 w Warszawie.
Marsz Mokotowa
1. Nie grają nam surmy bojowe i werble do szturmu nie warczą, Nam przecież te noce sierpniowe i prężne ramiona wystarczą. Niech płynie piosenka z barykad, wśród bloków, zaułków, ogrodów, Z chłopcami niech idzie na wypad, pod rękę przez cały Mokotów. Ten pierwszy marsz ma dziwną moc, Tak w piersiach gra, aż braknie tchu. Czy słońca żar, czy chłodna noc, Prowadzi nas pod ogniem z luf. Ten pierwszy marsz, jak dzień po dniu, W poszumie drzew i w sercach drży. Bez zbędnych skarg i próżnych słów, To nasza krew i czyjeś łzy. 2. Niech wiatr ją poniesie do miasta, jak żagiew płonącą i krwawą, Niech nocą zawiśnie na gwiazdach, czy słyszysz płonąca Warszawo? Niech zabrzmi w uliczkach znajomych, w Alejach, gdzie bzy już nie kwitną, Gdzie w twierdze zmieniły się domy, a serca z zapału nie stygną. Ten pierwszy marsz ma dziwną moc, Tak w piersiach gra, aż braknie tchu. Czy słońca żar, czy chłodna noc, Prowadzi nas pod ogniem z luf. Ten pierwszy marsz niech dzień po dniu W poszumie drzew i w sercach drży, Bez zbędnych skarg i próżnych słów, To Wolna Polsko jesteś Ty.