piątek,
Rozmowy w Magdalence
16 września 1988 roku rozpoczęły się rozmowy w Magdalence. Ich celem było przygotowanie obrad Okrągłego Stołu. Stronami dyskusji były władze PRL i przedstawiciele NSZZ „Solidarność”. W rozmowach brali udział także reprezentanci Episkopatu. Już wcześniej, 31 sierpnia i 15 września, w Warszawie w willi przy ulicy Zawrat spotkali się ze sobą Lech Wałęsa i generał Czesław Kiszczak.
„Solidarność” reprezentowali m.in. Lech Wałęsa, Lech Kaczyński i Tadeusz Mazowiecki. W grupie rządowej obok działaczy PZPR znaleźli się także członkowie Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, Stronnictwa Demokratycznego oraz Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych. Księża Alojzy Orszulik i Bronisław Dembowski byli obserwatorami z ramienia Episkopatu.
Pierwsza tura rozmów dość szybko została przerwana. Powodem był brak jednoznacznego stanowiska w obozie władzy. Tzw. beton partyjny torpedował każdą próbę ugody z opozycją, a na słowo „Solidarność” reagował chęcią stosowania siłowych metod.
Rozmowy rozpoczęte 16 września to początek ostatniego etapu drogi, której końcem była wolna Polska. Taki finał przewyższył wszelkie oczekiwania i nadzieje.
