sobota,
Maciej Rybiński
10 września 1831 roku generał Maciej Rybiński został ostatnim wodzem naczelnym powstania listopadowego.
Maciej Rybiński herbu Radwan urodził się 24 lutego 1784 w Sławucie na Wołyniu. Był uczniem szkół oo. Pijarów w Międzyrzeczu Koreckim, a następnie w Tarnowie. W 1802 roku rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Interesowały go także dzieła o tematyce wojskowej. W 1805 roku wstąpił do armii francuskiej. Dwa lata później w stopniu kapitana przeszedł do armii Księstwa Warszawskiego. Służył jako oficer 6 Pułku Piechoty. Walczył w wojnie polsko-austriackiej, kampanii rosyjskiej Napoleona oraz kampanii saskiej. Uczestniczył w wielu bitwach, m.in. pod Smoleńskiem, Możajskiem oraz Lipskiem. Jesienią 1813 roku podczas „bitwy narodów” pod Lipskiem dostał się do niewoli.
W 1815 roku jako major wstąpił do armii Królestwa Kongresowego. W 1818 roku objął dowództwo dowódcy batalionu w 1. Pułku Strzelców Pieszych. Sporo czasu poświęcał studiom nad historią i strategią wojenną. W 1830 roku otrzymał awans do stopnia pułkownika i przydział na stanowisko dowódcy 1. Pułku Piechoty Liniowej w Mszczonowie. Wielu oficerów z jego pułku brało udział w przygotowaniach do powstania, jednak trzymali to w tajemnicy przed dowódcą. Wybuch polskiego powstania narodowego przeciwko Imperium Rosyjskiemu był dla Rybińskiego sporym zaskoczeniem.
Po wybuchu powstania listopadowego dowodził macierzystą jednostką, a następnie od lutego 1831 roku 1. Dywizją Piechoty. Walczył m.in. w bitwach pod Grochowem, Białołęką, Ostrołęką, Wawrem, Tykocinem i Ostrołęką. Po zdobyciu Warszawy przez Rosjan we wrześniu 1831 roku otrzymał stopień generała dywizji. 10 września został naczelnym wodzem powstania listopadowego. W głosowaniu rady wojennej pokonał generałów Henryka Dembińskiego, Jana Nepomucena oraz Józefa Bema. 23 września stanowisko naczelnika zostało powierzone generałowi Janowi Nepomucenowi Umińskiemu, jednak już następnego dnia ponownie objął je generał Rybiński.
5 października 1831 roku przeszedł z dwudziestoma tysiącami żołnierzy granicę z Prusami w okolicach Jastrzębia i został internowany. 9 października skapitulowała twierdza Modlin, a następnie 21 października twierdza Zamość. Powstanie listopadowe upadło. Maciej Rybiński w 1832 roku wraz z rodziną wyjechał do Francji. Zmarł 17 stycznia 1874 w Paryżu.
