sobota,
Ludwik de Laveaux
Dzisiaj przypada rocznica urodzin obrońcy Lwowa w 1918 roku, generała Wojska Polskiego, uczestnika kampanii wrześniowej, kawalera Orderu Virtuti Militari.
Ludwik de Laveaux urodził się 18 czerwca 1891 roku we Frysztaku na Podkarpaciu. Pochodził z francuskiego rodu osiadłego w Polsce w XVIII wieku. Jego krewnym był noszący te samo imię i nazwisko artysta malarz Ludwik de Laveaux, którego Stanisław Wyspiański przedstawił jako Widmo w sztuce Wesele.
W 1911 roku w Krakowie zdał egzamin dojrzałości. Studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej. Po wybuchu drugiej wojny światowej wstąpił do oddziałów formowanych przez Józefa Piłsudskiego. Służył w I Brygadzie Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym zbiegł z transportu na front włoski. W 1917 roku znalazł się w Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). W listopadzie 1918 roku został członkiem Naczelnej Komendy Obrony Lwowa. W walkach o miasto z Ukraińcami brał udział jako Komendant Okręgu Lwowskiego POW.
Od początku 1919 roku dowodził I batalionem 4 Pułku Piechoty Legionów. Kilka miesięcy później odbył kurs Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. Pod koniec 1919 roku objął stanowisko szefa sztabu 5. Dywizji Piechoty. W okresie dwudziestolecia międzywojennego był oficerem zawodowym. W 1931 otrzymał awans na stopień pułkownika. Jego ostatni przedwojenny przydział z 1936 roku to stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej 8. Dywizji Piechoty w Twierdzy Modlin.
Podczas kampanii wrześniowej brał udział w obronie twierdzy modlińskiej w kampanii wrześniowej. Po kapitulacji twierdzy trafił do niewoli, resztę wojny spędził w obozach jenieckich. Po oswobodzeniu w 1945 roku służył w 2. Korpusie Polskim we Włoszech. Nie wrócił do Polski, na stałe zamieszkał w Anglii. W 1966 roku Prezydent RP na uchodźstwie August Zaleski mianował go generałem brygady. Ludwik de Laveaux zmarł 16 grudnia 1969 roku w Londynie.
