sobota,
Kryzys przysięgowy
9 i 11 lipca 1917 roku żołnierze Legionów Polskich odmówili złożenia przysięgi na wierność cesarzom Niemiec i Austro-Węgier.
5 listopada 1916 władze niemieckie i austro-węgierskie wydały proklamację w mglisty sposób zapowiadającą powstanie samodzielnego Królestwa Polskiego. Miało to zachęcić Polaków do wstępowania w szeregi ich wojsk. Wiosną 1917 roku Niemcy zaczęli organizować Polską Siłę Zbrojną (Polnische Wehrmacht). W skład nowej formacji miały wejść Legiony Polskie. Niemcy zażądali powtórnego złożenia przysięgi wierności przez legionistów.
Wiosną 1917 roku zgodę na polską niepodległość wyraziła Rosja. W kwietniu tego roku Stany Zjednoczone wypowiedziały wojnę Niemcom. Klęska państw centralnych wydawała się nieunikniona. Z sytuacji zdawał sobie sprawę Józef Piłsudski i postanowił zerwać z tym obozem. Idealnym pretekstem okazała się przysięga. Piłsudski wezwał żołnierzy polskich do odmowy przysięgi na wierność Niemcom.
9 lipca 1917 roku większość legionistów z I i III Brygady uchyliła się od przysięgi. Piłsudskiego nie poparli żołnierze z II Brygady pod dowództwem Józefa Hallera, większość z nich złożyła przysięgę i zasiliła „Polnische Wehrmacht”.
Opornych legionistów internowano. Kilka tysięcy polskich żołnierzy z Galicji wysłano na ciężki włoski front. Aresztowano wielu działaczy niepodległościowych, m.in. Walerego Sławka, Wacława Jędrzejewicza i Adama Skwarczyńskiego. 22 lipca 1917 roku zostali aresztowani Józef Piłsudski oraz Kazimierz Sosnkowski. Trafili oni do twierdzy w Magdeburgu, gdzie byli więzieni do listopada 1918 roku.
Kryzys przysięgowy był moralnym zwycięstwem Polaków. Cały świat ujrzał ich jako ofiary Niemiec i Austro-Węgier. Już niedługo Polskę włączono w poczet zwycięskich państw ententy. Ofiarą prześladowań i symbolem walki z okupantem stał się Józef Piłsudski – jego popularność jeszcze bardziej wzrosła.
