czwartek,
Kazimierz Meÿer
Kazimierz Józef Meÿer urodził się 17 lutego 1884 roku w Stoku niedaleko Kalisza. Studiował na Politechnice Lwowskiej, w 1907 roku uzyskał dyplom inżyniera mechanika. W okresie studiów działał w polskich organizacjach niepodległościowych.
Po zakończeniu pierwszej wojny światowej wstąpił do odradzającego się Wojska Polskiego. Latem 1919 roku otrzymał awans do stopnia majora. Kierował Centralnymi Warsztatami Samochodowymi zorganizowanymi w Warszawie przez Departament Samochodowy Ministerstwa Spraw Wojskowych. Początkowy warsztaty pod jego nadzorem zajmowały się naprawą sprzętu wojskowego pozostawionego przez zaborców, z czasem uruchomiono tam produkcję potrzebnych drobnych części. W krytycznym okresie wojny polsko-bolszewickiej w CWS powstało kilkanaście samochodów pancernych Ford FT-B według projektu inżyniera Tadeusza Tańskiego.
Po zakończeniu walk o granice Rzeczpospolitej Centralne Warsztaty Samochodowe mocno się rozwinęły. Dwukrotnie wzrosła liczba zatrudnionych osób, a działalność nabrała charakteru produkcyjnego. Oprócz samochodów w CWS wytwarzano także niektóre stosowane w nich podzespoły, np. silniki. Samochody CWS produkowano w niewielkich seriach, a ich głównym odbiorcą było wojsko.
W 1928 roku na bazie Centralnych Warsztatów Samochodowych utworzono państwowe Zakłady Inżynierii, a inżynier Meÿer objął w nich stanowisko dyrektora naczelnego. W tym okresie otrzymał awans do stopnia podpułkownika. W 1934 roku przeszedł w stan spoczynku. Od 1937 roku był dyrektorem Zakładu Oczyszczania Miasta w Warszawie.
Podczas kampanii wrześniowej brał udział w obronie Warszawy. W pierwszych dniach września 1939 roku jako dyrektor Zakładu Oczyszczania Miasta udostępnił firmowy samochód w celu wywiezienia z miasta obrazu „Bitwa pod Grunwaldem Jana Matejki”. Podczas okupacji hitlerowskiej, mimo intensywnych poszukiwań prowadzonych przez gestapo, dzieło Matejki nie dostało się w niemieckie ręce.
Po klęsce wrześniowej włączył się w działalność konspiracyjną. Brał udział w powstaniu warszawskim, zginął 30 września 1944 roku na Żoliborzu. Podczas powstania poległ także jego syn.
