piątek,
Krzysztof Kamil Baczyński
„Cóż należymy do narodu, którego losem jest strzelać do wroga brylantami”
–– historyk literatury polskiej Stanisław Pigoń.
Krzysztof Kamil Baczyński przyszedł na świat już w niepodległej Polsce, urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie. W Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego uczył się w jednej klasie z późniejszymi bohaterami polskiego ruchu oporu Tadeuszem Zawadzkim „Zośką”, Janem Bytnarem „Rudym” i Maciejem Aleksym Dawidowskim „Alkiem”. W maju 1939 roku zdał maturę, chciał podjąć studia w Akademii Sztuk Pięknych, jednak plany pokrzyżował wybuch wojny.
Okres okupacji niemieckiej spędził w Warszawie. W połowie 1942 roku wziął ślub z Barbarą Drapczyńską. Studiował polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim, w 1943 roku porzucił studia i poświęcił się konspiracji. Był żołnierzem kompanii „Rudy” w batalionie „Zośka” Armii Krajowej. W maju 1944 roku po ukończeniu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola” otrzymał stopień starszego strzelca podchorążego.
Podczas wojny opublikował pięć tomików poezji – „Zamknięty echem” (lato 1940), „Dwie miłości” (jesień 1940), „Wiersze wybrane” (maj 1942), „Arkusz poetycki Nr 1” (1944) oraz „Śpiew z pożogi” (1944). Jego utwory pojawiały się także w antologiach i prasie konspiracyjnej, jest uznawany za jednego z najwybitniejszych polskich poetów czasów okupacji.
Kilka tygodni przed wybuchem powstania warszawskiego Baczyński został żołnierzem harcerskiego batalionu „Parasol”. 1 sierpnia 1944 roku nie zdołał dotrzeć na punkt koncentracji swojej jednostki i przyłączył się do oddziału ochotników. Czwartego dnia powstania zginął od kuli snajpera w rejonie pałacu Blanka, w powstaniu warszawskim zginęła także jego ciężarna żona.
Poezja Baczyńskiego
- Bajka
- Ballada morska
- Ballada o rzece
- Ballada o trzech królach
- Biała magia
- Bohater
- Byłeś jak wielkie stare drzewo...
- Ciemna miłość
- Cień z obozu
- Co jest we mnie
- Człowiek
- Deszcze
- Dokąd to jeszcze?
- Do Matki Boskiej
- Do przyjaciela (J. Andrzejewskiemu)
- Dwie miłości
- Dzieło dla rąk
- Dzień sądu
- Elegia
- Elegia o...
- Gdy dłoń dymiącą z dłoni wyjmę...
- Gdy za powietrza zasłoną...
- Historja
- Krzyż
- Których nam nikt nie wynagrodzi...
- Lasem
- Legenda
- Lodowisko
- Łowy
- Magia
- Martwa pieśń
- Mazowsze
- Miłość
- Młot
- Modlitwa do Bogarodzicy
- Narzeczona
- Niebo złote ci otworzę...
- Nie stój u ciemnych świata wód...
- Nie to, co mi się śniło...
- Nie wstydź się tych przelotów...
- Obozy
- Oddech wiosenny
- Oddycha miasto ciemne długimi wiekami...
- Ojczyzna
- O miasto, miasto — Jeruzalem żalu...
- O miasto, miasto...
- O wolność
- Pieśń o ciemności
- Pieśń o klęsce
- Pioseneczka
- Piosenka śnieżna żołnierza
- Pod nieba dłoniastą palmą...
- Pokolenie
- Polacy
- Poległym
- Powieko nieruchoma...
- Pragnienia
- Promienie
- Przypowieść
- Psalm 2 o krzyżu
- Psalm 3 o łasce
- Rapsod o klęsce
- Rodzicom
- Rorate coeli
- Róża świata
- Rycerz
- Rzeczy niepokój
- Rzeka
- Samotność
- Sen
- Serce
- Serce jak obłok
- Spojrzenie
- Starość
- Śnieg
- Śnieg jak wieko żelazne...
- Śpiew do snu
- Świat — kryształowa kula...
- Świętość
- Święto umarłych
- Tych miłości, które z nami...
- Ty jesteś moje imię
- Ty jesteś...
- U niebios rozkwitających
- Warszawa
- Wesele poety
- Westchnienie
- Wiatr
- Wielkanoc
- Wiersz o cierpieniu
- Wina
- Wizerunek
- W każdej przemianie...
- Wolność
- Wróble
- Wybór
- Wyroki
- W żalu najczystszym
- Z głową na karabinie
- Ziemia
- Ziemia jak ognia słup
- Z lasu
- Z nocy
- Z psem
- Z szopką
- Z wiatrem
- Zwycięzcy
- Żal