sobota,
Józef Trenkwald
Józef Piotr Trenkwald urodził 14 sierpnia 1897 roku w Wiedniu. Był oficerem kawalerii Wojska Polskiego i medalistą olimpijskim w jeździectwie.
Był synem oficera armii Austro-Węgier. Po zakończeniu nauki gimnazjum wstąpił do armii austriackiej. Ukończył Wyższą Wojskową Szkołę Realną w Wiener Neustradt i Szkołę Oficerów Rezerwowych w Holisc. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Za swoją bohaterską postawę otrzymał Order Virtuti Militari i dwukrotnie Krzyż Walecznych. W okresie międzywojennym był zawodowym oficerem kawalerii. Od 1932 roku pracował jako główny instruktor jazdy w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.
Uprawiał jeździectwo. W 1928 roku na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1928 w Amsterdamie we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego w klasyfikacji drużynowej zdobył brązowy medal. Jego kolegami z drużyny byli pułkownik Karol Rómmel i rotmistrz Michał Woysym-Antoniewicz. W 1931 roku w Warszawie wspólnie z K. Szoslandem, Z. Rucińskim, J. Sałęgą wygrał w konkursie o Puchar Narodów. Zdobywał medale na mistrzostwach Polski. Był członkiem polskich ekip olimpijskich odpowiedzialnym za dobór koni.
W szeregach 9 Pułku Strzelców Konnych walczył w kampanii wrześniowej. Po bitwie pod Kockiem dostał się do niemieckiej niewoli. Został umieszczony w Oflagu VII A Murnau. Odmówił przyjęcia obywatelstwa niemieckiego. Po wyzwoleniu służył w 6 Pułku Pancernym „Dzieci Lwowskich”. Po demobilizacji pozostał na emigracji. Zajmował się szkoleniem jeźdźców konnych. Zmarł 19 listopada 1956 roku w Londynie. Pośmiertnie otrzymał awans do stopnia podpułkownika.
