wtorek,
Józef Batory
Józef Batory urodził się 20 lutego 1914 roku we wsi Werynia na Podkarpaciu. Uczył się w Prywatnym Koedukacyjnym Gimnazjum w Kolbuszowej, w 1935 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął odbywanie obowiązkowej służby wojskowej. Ukończył Kurs Podchorążych Rezerwy Piechoty w 22. Dywizji Piechoty Górskiej i uzyskał stopień kaprala podchorążego. Po przejściu do rezerwy rozpoczął studia Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ćwiczeniach rezerwy otrzymał awans do stopnia podporucznika. Naukę przerwał wybuch drugiej wojny światowej.
Podczas kampanii wrześniowej dowodził plutonem w 2. Pułku Strzelców Podhalańskich. W pierwszych dniach wojny jego jednostkę skierowano w rejon Olkusza. Brał udział w ciężkich walkach odwrotowych. Po dwóch tygodniach wojny 2. Pułk przestał istnieć, a podporucznik Batory uniknął niewoli i wrócił w rodzinne strony. Wkrótce wstąpił do Związku Walki Zbrojnej. Początkowo był oficerem łączności, w latach 1942–1944 służył jako adiutant Komendy Obwodu Armii Krajowej Kolbuszowa. W 1944 roku otrzymał awans do stopnia kapitana. Po wkroczeniu Armii Czerwonej nie zaprzestał działalności konspiracyjnej, po rozwiązaniu Armii Krajowej działał w organizacji NIE, a następnie w Delegaturze Sił Zbrojnych na Kraj.
Jesienią 1945 roku zagrożony aresztowaniem wyjechał do Krakowa, gdzie zaangażował się w działalność w Zrzeszeniu Wolność i Niezawisłość. Najpierw kierował łącznością Krakowskiego Okręgu WiN, a następnie łącznością zewnętrzną Obszaru Południowego WiN. Latem 1946 roku został szefem łączności zewnętrznej IV Zarządu Głównego WiN. Przez cały okres działalności w WiN był stałym łącznikiem organizacji z prymasem Hlondem. 2 grudnia 1947 roku w Warszawie został aresztowany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Przeszedł trwające trzy lata brutalne śledztwo. 14 października 1950 roku został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 1 marca 1951 roku w więzieniu mokotowskim. Obok niego komuniści zamordowali innych członków IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”: Łukasza Cieplińskiego, Mieczysława Kawalca, Adama Lazarowicza, Franciszka Błażeja, Karola Chmiela i Józefa Rzepkę.
1 marca 2010 roku pośmiertnie został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej” Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. 3 lutego 2011 roku Sejm uchwalił ustawę o ustanowieniu Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, jako jego datę ustalono 1 marca, rocznicę śmierci członków IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. 1 marca 2013 roku z okazji obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” Józef Batory otrzymał pośmiertnie awans do stopnia majora.
