Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Juliusz Bogdan Deczkowski

środa,

Juliusz Bogdan Deczkowski

Juliusz Bogdan Deczkowski urodził się 20 kwietnia 1924 roku w Bydgoszczy. Rok później jego rodzina przeprowadziła się do stolicy. Działał w harcerstwie, należał do 42. Warszawskiej Lotniczej Drużyny harcerzy im. Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury. W 1939 roku ukończył pierwszą klasę w Prywatnym Męskim Gimnazjum i Liceum Władysława Giżyckiego w Warszawie. Podczas kampanii wrześniowej jako członek Pogotowia Harcerzy brał udział w obronie Warszawy.

Po klęsce wrześniowej wstąpił do Szarych Szeregów. Uczestniczył w akcjach Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”. Wiosną 1941 roku został zatrzymany przez okupacyjne władze za rozklejanie antyniemieckich ulotek. Został osadzony na Pawiaku. Zwolniono go w lutym 1942 roku. Kontynuował działalność konspiracyjną, w listopadzie 1942 roku dołączył do Grup Szturmowych Szarych Szeregów i odbył przeszkolenie wojskowe. 26 marca 1943 roku wziął udział w akcji pod Arsenałem, zabezpieczał broń po udanej operacji. 8 maja 1943 roku uczestniczył w nieudanej akcji „Meksyk IV”, której celem było uwolnienie naczelnika Szarych Szeregów Floriana Marciniaka. Brał udział w ataku na niemiecką strażnicę graniczną w Sieczychach zorganizowanym w ramach akcji „Taśma”.

Po utworzeniu jesienią 1943 roku harcerskiego batalionu „Zośka” dowodził drużyną w plutonie „Alek” kompanii „Rudy”. Jednym z jego podwładnych był Krzysztof Kamil Baczyński. We wrześniu 1943 roku podczas akcji „Wilanów” dwukrotnie został ranny. Wiosną 1944 roku uczestniczył w akcji „Tłuszcz-Urle”. W tym okresie w stopniu plutonowego podchorążego ukończył kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”.

Podczas powstania warszawskiego walczył w szeregach batalionu „Zośka”. 5 sierpnia 1944 roku wziął udział w uwolnieniu więźniów KL Warschau przy ul. Gęsiej. Podczas walk o wolskie cmentarze został postrzelony w lewe płuco. Po kilku dniach odpoczynku powrócił do oddziału, walczył w obronie kościoła św. Jana Bożego. Kilka dni później jego rana ponownie zaczęła krwawić i trafił do powstańczego szpitala.

Podczas ewakuacji Starówki przeszedł kanałami do Śródmieścia, gdzie nadal wymagał leczenia. Po kilku dniach dołączył do macierzystego oddziału walczącego na Czerniakowie. 13 września został ponownie ranny, tym razem na skutek zawalenia się stropu podczas ostrzału. W nocy z 20 na 21 września przepłynął na drugą stronę Wisły. Aby uniknąć aresztowania, wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego. Służył w Samodzielnym Batalionie Remontowym Maszyn Gąsienicowych w Lublinie. Po przejściu frontu przez Wisłę zdezerterował i udał się do Warszawy. Brał udział w ekshumacjach powstańców warszawskich. Jesienią 1945 roku ujawnił się przed władzami komunistycznymi. Rozpoczął działalność w Chorągwi Mazowieckiej ZHP. Równolegle zdał maturę i rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1949 roku krótko przed zakończeniem studiów został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Po brutalnym śledztwie otrzymał wyrok pięciu lat więzienia za działalność w AK. W ramach kary przez pewien czas pracował przymusowo w kamieniołomach w Bielawach koło Piechcina. W 1953 roku po śmierci Stalina został zwolniony. Wkrótce dokończył studia i podjął pracę w Warszawskich Zakładach Farmaceutycznych. W latach 1958–1963 był pracownikiem naukowym w Katedrze Technologii Organicznej Politechniki Warszawskiej. Aktywnie działał w środowiskach kombatanckich. Zmarł 22 czerwca 1998 roku w Ciechocinku.

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Artykuł: Bezpośredni dostęp do pamięci

Bezpośredni dostęp do pamięci

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły