Przejdź do treści

Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Mrągowie

Jerzy Antoszewicz „Iwo”

piątek,

Jerzy Antoszewicz „Iwo”

Jerzy Cezary Antoszewicz urodził się 25 lutego 1899 roku w Warszawie. W 1913 roku ukończył sześcioklasową Szkołę Techniczną Kolejową. Naukę kontynuował w Szkole Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda. Od czerwca 1915 roku był żołnierzem Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym trafił do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Od 1918 roku był żołnierzem II Korpusu Polskiego na Wschodzie.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę walczył w obronie Lwowa w szeregach 1 Pułku Strzelców Lwowskich. Od końca 1919 roku dowodził kompanią karabinów maszynowych w 38 Pułku Piechoty. Po zakończeniu wojny z bolszewikami pozostał w wojsku. Jesienią 1932 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Podczas kampanii wrześniowej walczył w obronie Lwowa jako żołnierz batalionu Obrony Narodowej. Po wkroczeniu do miasta Sowietów niezwłocznie przystąpił do organizowania konspiracji. Jeszcze w 1939 roku jako kurier przedostał się do Francji. Został zaprzysiężony w Komendzie Głównej Związku Walki Zbrojnej w Paryżu. W maju 1940 roku wyjechał do Lwowa z misją powrotną.

Po przybyciu do kraju oddelegowano go do Warszawy. Od lipca 1940 roku był szefem Biura Personalnego w Oddziale I KG ZWZ. Wiosną 1943 roku otrzymał przydział na stanowisko szefa Wydziału I Organizacyjnego sztabu Komendy Okręgu Lublin Armii Krajowej. W marcu 1944 roku aresztowało go lubelskie gestapo. Wypuszczony w lipcu wyjechał do Warszawy. Podczas powstania warszawskiego dowodził batalionem „Iwo”, sformowanego na początku sierpnia w głównej mierze z żołnierzy, którzy nie dotarli do swoich jednostek.

Po kapitulacji powstania przebywał w niemieckich obozach jenieckich. W czerwcu 1945 roku przybył do Londynu. We wrześniu jako kurier Naczelnego Wodza generała Tadeusza Komorowskiego pojechał do Polski. Miał spotkać się z prezesem Zarządu Głównego Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość pułkownikiem Janem Rzepeckim. W listopadzie został aresztowany przez komunistyczne służby w „kotle” urządzonym w warszawskim mieszkaniu kapitan Emilii Malessy „Marcysi”. Osadzono go w więzieniu mokotowskim.

Był świadkiem w procesie pierwszego Zarządu Głównego Zrzeszenia WiN. W marcu 1947 roku został skazany na karę śmierci. Po miesiącu została ona zamieniona na dożywotnie więzienie. Pod koniec 1954 roku z uwagi na stan zdrowia udzielono mu roczną przerwę w wykonywaniu kary. Zmarł na zawał serca 1 listopada 1955 roku.

Artykuł: DRAM Speculative Leadoff

DRAM Speculative Leadoff

Artykuł: Burst Mode DMA

Burst Mode DMA

Artykuł: Tryby DMA

Tryby DMA

Artykuł: DMA w kontekście historycznym

DMA w kontekście historycznym

Artykuł: Bezpośredni dostęp do pamięci

Bezpośredni dostęp do pamięci

Nasze technikum

Technik informatyk

Szkoły dla dorosłych

Nasza szkoła

Pełna oferta edukacyjna

Oferta szkoły